Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ στον ΔΗΜΟ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ-ΜΕΝΕΜΕΝΗΣ

Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15/05

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtbxP8J3h7rUd_F0Rr09Qxe0lWlW7Dj_PheUczLrvDz2YJj53TYRfGRnz8uMZLCZAn6cy8u2gBzyh7xl-JaBkFMynaEa4H0HQUKBMR2DZdn2g4BeQ6HaHIrNFQB-fhd2_EKCx4brtm3Pk/s1600/Fasismos.jpg


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  15/05

ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟ ΑΠΟ τις 19:00


ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 19:30

Οι εκδόσεις ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΑΛΗ παρουσιάζουν την μπροσούρα: «Φασισμός και Χρυσή Αυγή - Τι είναι, πως να τους νικήσουμε»

Απόσπασμα από την εισαγωγή:
Ο φασισμός, όντας η μεγαλύτερη τραγωδία της σύγχρονης ευρωπαϊκής και διεθνούς ιστορίας, εξακολουθεί και παραμένει, 100 σχεδόν χρόνια μετά από την εμφάνισή του, ένα θέμα που απασχολεί τις πολιτικές επιστήμες, την κοινωνιολογία, την ψυχολογία και φυσικά την πολιτική και την πολιτική πρακτική ιδιαίτερα του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. [...] Στην περίοδο της βαθιάς παρακμής του καπιταλισμού, όταν οι αντικειμενικές συνθήκες διαταράσσουν την ισορροπία του συστήματος, είναι αδύνατο για την αστική τάξη να διασφαλίζει την αναπαραγωγή του συστήματός της μόνο μέσω της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Είδαμε και πιο πάνω πως η δομική κρίση του συστήματος γεννάει τη διαρκή τάση προς το ισχυρό κράτος, ακόμα κι αν υπάρχει καθεστώς αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Μπορεί να υπάρχει αυτή η «δημοκρατία» (αναφερόμαστε πάντα στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, δηλαδή σε ένα σχετικά μικρό κομμάτι του κόσμου) σε περιόδους σχετικής σταθερότητας της οικονομικής και πολιτικής κατάστασης. Σε περιόδους όμως έκρηξης της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης [..]όταν δημιουργούνται καταστάσεις προεπαναστατικής ή και επαναστατικής κρίσης, αυτή η «δομική κρίση» οδηγεί το αστικό καθεστώς σε αντιδημοκρατική αναδίπλωση, σε πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις, σε εξεγέρσεις, σε επαναστάσεις και αντεπαναστάσεις. Η αστική τάξη, προκειμένου να σώσει τα συμφέροντά της, καταφεύγει στην εγκαθίδρυση μίας πιο συγκεντρωτικής μορφής άσκησης της πολιτικής εξουσίας της, με στόχο την πλήρη καθυπόταξη των εργαζομένων. [...] «Ο φασισμός είναι καπιταλισμός σε παρακμή», έλεγε ο Λένιν.