Εκλογές της 6 Μάη: Πρώτα συμπεράσματα
Τα αποτελέσματα των εκλογών της 6 Μάη είναι πράγματι συγκλονιστικά και
δημιουργούν μια νέα πολιτική, κοινωνική και πολύ πιθανόν μια νέα οικονομική κατάσταση
στην χώρα μας και σίγουρα - σε μικρότερο βαθμό - και στην ΕΕ.
Συνοψίζοντας σε τρία βασικά σημεία το μήνυμα των εκλογών,
μπορεί να ειπωθεί: α) Καταδικάστηκε
με το πιο βροντερό τρόπο η πολιτική των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που
οδήγησαν την οικονομία, την πολιτική, την κοινωνία σε μια κρίση χωρίς προηγούμενο
και γύρισαν το βιοτικό επίπεδο, τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα των εργαζομένων
πολλές δεκαετίες πίσω. β) Εκφράστηκε
η επίδραση των αγώνων, των γενικών απεργιών, των τεράστιων διαδηλώσεων και των
εξεγερσιακών συγκρούσεων και γενικά του παρατεταμένου κοινωνικού πολέμου της
προηγούμενης περιόδου πάνω στη συνείδηση των εργαζόμενων μαζών με την εκδήλωση
μιας εντελώς διαφορετικής εκλογικής συμπεριφοράς. γ) Αγνοήθηκαν ή και περιφρονηθήκαν οι φασιστικοί εκβιασμοί
(«χρεοκοπία», «άδεια ράφια», «Β. Κορέα», «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και ευρώ»
κλπ) της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστών, των καπιταλιστών και του υπηρετικού
τους προσωπικού (αστοί πολιτικοί, μεγαλοδημοσιογράφοι, αργυρώνητοι πανεπιστημιακοί
και άλλοι αλήτες). δ) Αποτυπώθηκε η
κατάσταση του εργατικού κινήματος ενόψει της νέας απίστευτης σκληρότητας
επίθεσης που προγραμμάτιζαν για αμέσως μετά της εκλογές, η χούντα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, ΕΕ
και ΔΝΤ. Και πιο συγκεκριμένα:
1. Τα δυο κύρια αστικά
κόμματα που έχουν και την κύρια ευθύνη για την χρεοκοπία της χώρας και τις
βάρβαρες μνημονιακές πολιτικές, γνώρισαν πραγματική εκλογική συντριβή,
συγκεντρώνοντας απίστευτα χαμηλά ποσοστά (13,18% το ΠΑΣΟΚ από 43,92% το 2009,
18,85% η ΝΔ από 33,47% το 2009, ποσοστό που είχε θεωρηθεί το ιστορικό χαμηλό
από την ίδρυσής της, μετά την Μεταπολίτευση) και χάνοντας πάνω από 3 εκατομμύρια
ψήφους (το ΠΑΣΟΚ έχασε περίπου 2.180.000 και η ΝΔ περίπου 1.105.000). Και τα
δυο αστικά κόμματα συγκέντρωσαν ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά στα μεγάλα αστικά
κέντρα και πάνω απ’ όλα στην Αθήνα και στις εργατικές και λαϊκές συνοικίες.
Επίσης αποδοκιμάστηκαν με τον
ίδιο βροντερό τρόπο και όλες οι υπόλοιπες αστικές μνημονιακές δυνάμεις όπως το
ΛΑΟΣ, η Ντόρα, ο Μάνος κλπ μη κατορθώνοντας να μπουν ούτε στη Βουλή, παρά το
γεγονός ότι ενισχύθηκαν με κάθε τρόπο από το κεφάλαιο, τα ΜΜΕ και την ΕΕ.
2. Ενισχύθηκαν όλα τα κόμματα
της αριστεράς (ρεφορμιστικής και άκρας αριστεράς) που δείχνει τη σαφή στροφή
των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας. Συγκέντρωσαν όλα
μαζί ένα τεράστιο ποσοστό που αποτελεί ιστορικό ρεκόρ, ακόμη μεγαλύτερο και από
το 24,5% του 1958.
α) Ωστόσο, ο μεγάλος κερδισμένος είναι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που εκτίναξε τα
εκλογικά του ποσοστά στα ύψη του 16,78%, εξασφαλίζοντάς του τη θέση της
αξιωματικής αντιπολίτευσης! Είναι προφανές ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έκφρασε καλύτερα το
πνεύμα που βασικά κυριαρχεί - προς το παρόν - στις λαϊκές μάζες, δηλαδή της αναζήτησης
λύσης μέσα από τις εκλογές, πιθανόν εντός ΕΕ. Από την άλλη βέβαια,
αντικειμενικά, εκφράζει την αγωνιστική διάθεση των μαζών, την επιθυμία τους να
απαλλαγούν από τις μνημονιακές δυνάμεις, τον πόθο για την ενότητα των δυνάμεων
της αριστεράς και ίσως για μια αριστερή κυβέρνηση ή για μια εναλλακτική λύση
απέναντι στην βαρβαρότητα του συστήματος.
β) Το ΚΚΕ, παρά τη μικρή άνοδο που σημείωσε πανελλαδικά, βγαίνει
σοβαρά τραυματισμένο (πράγμα που αντανακλάται και στην ανακοίνωσή του) που είναι
βέβαιο ότι θα έχει συνέπειες στο μέλλον. Πρώτον, για πρώτη φορά υποσκελίζεται
εκλογικά από ένα άλλο αριστερό κόμμα και μάλιστα μ’ ένα θεαματικό τρόπο.
Δεύτερον, και ίσως το σημαντικότερο, η δύναμή του μειώνεται στα βασικά εργατικά
κέντρα και κυρίως των Αθηνών όπου έγιναν οι μεγαλύτερες συγκρούσεις και γενικά
ήταν το κέντρο του παρατεταμένου κοινωνικού πολέμου. Πρόκειται για ένα γεγονός
αρκετά σημαντικό που σημαίνει ότι ευρύτερες μάζες είδαν και αποδοκίμασαν την
διασπαστική πολιτική του, την απουσία του από κάθε κοινωνική και συγκρουσιακή
διαδικασία.
γ) Τα ψηφοδέλτια της άκρας αριστεράς (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εκλογική
συνεργασίας ΚΚΕ(μ-λ)-ΜΛ-ΚΚΕ, ΕΕΚ) ενισχύθηκαν και περισσότερο το σχήμα της
ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι αυτή η εκλογική ενίσχυση δε συνιστά μια
ποιοτική τομή στις μέχρι τώρα εκλογικές παρεμβάσεις αυτού του χώρου, παρά το
γεγονός ότι το άθροισμά τους (μαζί με το ποσοστό της ΟΚΔΕ) πλησιάζει το 2%.
δ) Στην πρώτη συμμετοχή της στις εκλογές η ΟΚΔΕ (σε 26 εκλογικές
περιφέρειες) συγκέντρωσε 2002 ψήφους και ποσοστό 0,03%. Είναι ένα αποτέλεσμα
ικανοποιητικό που θα μπορούσε να είναι και καλύτερο. Σε κάθε περίπτωση
ευχαριστούμε όλους εκείνους και εκείνες που έδωσαν την μάχη για την διάδοση του
προγράμματος και των θέσεων της ΟΚΔΕ και μας τίμησαν με την ψήφο τους.
3. Σημαντικά ενισχύθηκαν και
οι Ανεξάρτητοι Έλληνες κυρίως χάρις στην αντιμνημονιακή πολιτική/ρητορεία τους
και όχι στα όποια δεξιά και ακροδεξιά στοιχεία έχουν στην πολιτική τους.
4. Η θεαματική εμφάνιση της φασιστικής
συμμορίας της Χρυσής Αυγής είναι ασφαλώς το αρνητικό σημείο αυτών των εκλογών.
Ωστόσο, είναι το αποτέλεσμα της κρίσης και της σήψης του καπιταλιστικού
συστήματος και της όξυνσης της πολιτικής κρίσης. Η αντίδραση του κινήματος
απέναντι σ’ αυτό το «αυγό του φιδιού» πρέπει να είναι άμεση με ομάδες
αυτοάμυνας ντόπιων και μεταναστών και με δίκτυα αλληλεγγύης για την
αντιμετώπιση των άμεσων προβλημάτων επιβίωσης που γεννά η κρίση.
5. Είναι φανερό ότι μετά τα
εκλογικά αποτελέσματα οι πολιτικές εξελίξεις επιταχύνονται. Οι αστικές
πολιτικές δυνάμεις, διαλυμένες και σε πλήρη αποσύνθεση, χωρίς ορατή προοπτική
ανασυγκρότησης και ανασύνθεσης, πολιτικής και οργανωτικής, αδυνατούν ή
δυσκολεύονται ακόμη και να σχηματίσουν κυβέρνηση και πολύ περισσότερο να
κυβερνήσουν. Όλα βρίσκονται στον αέρα, στο κενό: τα μνημόνια, οι δανειακές
συνθήκες, τα βάρβαρα μέτρα τους, οι πολιτικές της υποτέλειας…και ακόμη «η
ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και του ευρώ» κλπ. Με λίγα λόγια, κοντά στην
οικονομική κρίση προστίθεται και μια τεράστια πολιτική κρίση που περιέχει όλα
τα βασικά χαρακτηριστικά μιας παρατεταμένης ανοικτής κυβερνητικής κρίσης.
Πρόβλημα που δε φαίνεται να λύνεται ούτε με νέα προσφυγή σε εκλογές, που
κανένας δε φαίνεται να θέλει και κυρίως οι αστικές δυνάμεις, η ΕΕ και οι
ιμπεριαλιστές. Ίσως καταφύγουν σ’ ένα νέο Βοναπάρτη, διαφορετικής σύνθεσης και φύσης
από τον Παπαδήμ(ι)ο.
Οι αγώνες, οι τεράστιες διαδηλώσεις, οι εξεγερσιακές συγκρούσεις και
τώρα τα αποτελέσματα των εκλογών δείχνουν ότι η απόρριψη των αστικών πολιτικών
έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και επιπλέον αυτή η απόρριψη μεγαλώνει και
αποκτάει και νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Αυτή η πορεία φαίνεται δύσκολα να
ανακόπτεται από την όποια αστική κυβέρνηση με ρεφορμιστικά δεκανίκια που θα
θελήσει να εφαρμόσει τις ίδιες καταστροφικές, μνημονιακές πολιτικές. Ακόμη η αναζήτηση
των μαζών για κάτι το εντελώς καινούργιο και ριζοσπαστικά διαφορετικό είναι
ορατή και δεν φαίνεται να κάμπτεται. Όλα αυτά δείχνουν την επερχόμενη
σύγκρουση. Η ΟΚΔΕ την είχε επισημάνει και κατά την διάρκεια της προεκλογικής
περιόδου και φυσικά θα το κάνει και μετά τις εκλογές μαζί με τα νέα δεδομένα. Θα
συνεχίσουμε την πάλη μας για την ενίσχυση και αυτοοργάνωση των αγώνων, για την
οικοδόμηση μιας νέας επαναστατικής δύναμης, για τη σοσιαλιστική επανάσταση.
