Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΘΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕΙ
30.9.2013
Το θέμα της φασιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, που έχει κυριαρχήσει στην επικαιρότητα (με εμφανή σκοπιμότητα από την πλευρά της συγκυβέρνησης, των μνημονιακών δυνάμεων και των ΜΜΕ), πρέπει ν' αντιμετωπιστεί με τη μέγιστη δυνατή προσοχή από το εργατικό κίνημα, τους εργαζόμενους και τη νεολαία.
1. Οι συλλήψεις της ηγεσίας της Χ.Α. (Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης, Παππάς, Παναγιώταρος κ.α.) και μελών της, οι «αποκαλύψεις» για τη συμμορίτικη, εγκληματική δομή και δράση της, καθώς και για τις εκτεταμένες διασυνδέσεις της μέσα στην αστυνομία και τους κρατικούς μηχανισμούς (που ασφαλώς οι δικαστικές και αστυνομικές αρχές και η ίδια η κυβέρνηση ήξεραν πολύ καλά αλλά συνειδητά συγκάλυπταν) και οι διώξεις που ασκούνται γι' αυτή, τα χτυπήματα που δέχεται ο μηχανισμός της (γραφεία κ.λπ.) δείχνουν ότι ίσως και να υπάρχει συνέχεια.
Η φασιστική συμμορία, αποθρασυμένη μετά την είσοδό της στη βουλή, την ασυλία και ατιμωρησία που της παρείχαν το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές, επιχειρούσε με τη βία, τους τραμπουκισμούς και τις δολοφονίες να σπείρει τον τρόμο, να διαιρέσει τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, βοηθώντας το κεφάλαιο, τους τραπεζίτες, τους ιμπεριαλιστές. Οι καραγκιόζηδες του Χίτλερ, που το παίζουν ελληναράδες, «πατριώτες», «Σπαρτιάτες», «Άρειοι», στην πραγματικότητα είναι ρατσιστές και σκουλήκια που ξεπήδησαν από τη σήψη του διεφθαρμένου και παρηκμασμένου αστικού πολιτικο-οικονομικού συστήματος. Είναι θρασύδειλοι που κινούνταν (και κινούνται) τη νύχτα, πάντα με τις πλάτες της αστυνομίας και έχοντας εξασφαλισμένη την ατιμωρησία. Η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής είναι το μαύρο δολοφονικό χέρι των αστών, του σάπιου και καταρρέοντος καπιταλιστικού συστήματος και των πιο αντιδραστικών δυνάμεων. Είναι οι κατευθείαν απόγονοι των δοσίλογων, χιτών, ταγματασφαλιτών, χουντικών και χιτλερικών και σαν τέτοιοι πρέπει ν' αντιμετωπιστούν. Η δολοφονία του αντιφασίστα αγωνιστή Π. Φύσσα, μόλις 34 ετών, λίγες μέρες μετά τη δολοφονική επίθεση από ομάδα 50 χρυσαυγιτών ενάντια σε μέλη του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, δεν ήταν βέβαια οι πρώτες εγκληματικές ενέργειες. Είχαν προηγηθεί τουλάχιστον άλλες τρεις δολοφονίες αθώων και ανυπεράσπιστων μεταναστών και χιλιάδες άλλες εγκληματικές πράξεις και ενέργειες ενάντια σε αγωνιστές και μετανάστες εργάτες.
2. Είναι προφανές ότι η συγκυβέρνηση και ο Σαμαράς, κινητοποιώντας τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές, επιλέγουν να χτυπήσουν τη Χ.Α. (που τόσο καιρό κάλυπταν και υπέθαλπταν) με το συγκεκριμένο τρόπο και τη συγκεκριμένη στιγμή για να εξυπηρετήσουν μια σειρά από δικές τους σκοπιμότητες. Πρώτα απ' όλα, γιατί με τη δολοφονία Φύσσα αποκαλύφθηκε ότι οι Χρυσαυγίτες είχαν αρχίσει να κινούνται ανεξέλεγκτα, ότι προχωρούσαν σε μια κλιμακούμενη στρατηγική έντασης, «πολέμου όλων εναντίον όλων» ή ακόμα και «αιματηρού αγώνα». Μια τέτοια πορεία, ιδιαίτερα με πρωτοβουλία της Χ.Α., έθετε σε κίνδυνο τα τελευταία κουρέλια «σταθερότητας» που προσπαθεί να συμμαζέψει η συγκυβέρνηση και το αστικό πολιτικό σύστημα, έβαζε δηλ. σε κίνδυνο τις ίδιες δυνάμεις που εδώ και τόσο καιρό ενίσχυσαν την Χ.Α. πολιτικά και πρακτικά.
Δεύτερο, για να κάνουν μια ύστατη προσπάθεια -μετά την κατάρρευση της μαύρης προπαγάνδας τους περί "success story" και «πρωτογενούς πλεονάσματος»- να περισώσουν την εικόνα του σάπιου πολιτικού σκηνικού, εμφανιζόμενοι ως «υπερασπιστές» και «εγγυητές» της «δημοκρατίας» και των «θεσμών» (ίσως έχοντας κατά νου και να πάνε σ' εκλογές με παντιέρα το δίλημμα «σταθερότητα ή χάος»). Όπως συχνά συμβαίνει στην ιστορία, όπως έχει συμβεί επανειλημμένα τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας (η «ισχυρή οικονομία» του Σημίτη ή η «θωρακισμένη οικονομία» του Σαμαρά) το ξέσπασμα/κατάρρευση κατά πάσα πιθανότητα θα συμβεί ακριβώς τη στιγμή που οι πρωτεργάτες της καταστροφής, οι μνημονιακοί δοσίλογοι παινεύονται για τις επιτυχίες τους ("success story" και «πρωτογενές πλεόνασμα»). Η καταιγίδα έρχεται.
3. Γι' αυτό χρειάζεται ΠΡΟΣΟΧΗ! Η οργή και σιχαμάρα για τα χρυσαυγίτικα νεοναζιστικά σκουλήκια και δολοφόνους, δεν πρέπει να μας ρίξει στην παγίδα να δώσουμε το παραμικρό άλλοθι στους Σαμαράδες, Βενιζέλους και Δένδιες, στις μνημονιακές δυνάμεις και στο σάπιο πολιτικό σκηνικό όπου στηρίζονται. Αυτοί έστρωσαν τον δρόμο στην Χρυσή Αυγή με τα Μνημόνια της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της απόγνωσης. Με το νεοφιλελεύθερο φασισμό των δογμάτων «απαγορεύεται το απαγορεύεται το κεφάλαιο», τον κοινωνικό αυτοματισμό και κανιβαλισμό, που ελάχιστα απέχουν από τον καθαρόαιμο φασισμό. Με την κατάργηση κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας, λειτουργίας του κοινοβουλίου και του ίδιου του αστικού συντάγματος, που κουρελιάζονται επανειλημμένα από μια διακυβέρνηση με απανωτές επιστρατεύσεις και Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Με τους πρωτοκλασάτους μνημονιακούς που, μόλις χθες, αναζητούσαν δυνατότητες συνεργασίας/συγκυβέρνησης με μια πιο «σοβαρή» Χρυσή Αυγή ή την ανακήρυσσαν ξεδιάντροπα σε «τελευταία ευκαιρία της δημοκρατίας». Με τους καραγκιόζηδες μνημονιακούς που έως και την απεργία της ΟΛΜΕ την χαρακτήρισαν «εμπρηστική» και «εντασσόμενη στην στρατηγική της έντασης», που την αντίσταση ολόκληρων περιοχών όπως στις Σκουριές ή προχθές στην Κερατέα και την όποια κινηματική δράση θα προστατεύσει τις κατασχέσεις σπιτιών από τους τοκογλύφους, τα εξισώνουν με τη φασιστική και κρατική βία. Με τους απίστευτους τύπους που ψηφίζουν μνημόνια χωρίς να τα διαβάζουν, περνάνε με το έτσι θέλω ό,τι και όπως γουστάρουν, κρύβουν στικάκια, έχουν καταπατήσει κάθε έννοια όχι δημοκρατίας αλλά έστω και τυπικής κοινοβουλευτικής λειτουργίας. Και πάνω απ' όλα με τη «θεωρία των άκρων» και την στρατηγική έντασης όπου στηρίχτηκε και στηρίζεται η ίδια η συγκυβέρνηση και οι μνημονιακές δυνάμεις («ανακατάληψη των πόλεων», «νόμος και τάξη» κ.λπ.) και το τερατώδες Κράτος Έκτακτης Ανάγκης που έστησαν, στα όρια μιας δικτατορίας: πογκρόμ, στρατόπεδα συγκέντρωσης και κτηνώδης μεταχείριση για τους μετανάστες, επιτάξεις απεργών, εκτεταμένη τρομοκρατία ενάντια στο κίνημα και τις κινητοποιήσεις.
Ακόμη, δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα ότι δήθεν η «ανεξάρτητη» αστική δικαιοσύνη και οι κρατικοί μηχανισμοί καταστολής μπορούν να σταματήσουν το φασισμό, αρκεί να στηριχθούν απ' όλο το «δημοκρατικό/συνταγματικό τόξο» ή να παταχθούν οι «παρακρατικοί θύλακες».
3. Θα ήταν εντελώς αφελές και επικίνδυνο να πιστέψουμε στον Σαμαρά και την κυβέρνηση για την αντιναζιστική τους κουλτούρα και την ειλικρίνειά τους να τα βάλουν με τον φασισμό. Θα ήταν εγκληματικό και ανόητο να πιστέψουμε ότι ο φασισμός αντιμετωπίζεται νομικά, από το συνταγματικό ή ακόμα χειρότερα το δημοκρατικό τόξο ή πιο εκλεπτυσμένα από την «ενίσχυση των θεσμών». Οι λογικές αυτές αλλά και η πρωτοβουλία ΣΥΡΙΖΑ για συνάντηση των πολιτικών αρχηγών υπό τον πρόεδρο της δημοκρατίας για την αντιμετώπιση του φασισμού, στην πράξη νομιμοποιεί το πολιτικό άκρο Σαμαρά, καταργεί την ανεξάρτητη πολιτική έκφραση του κινήματος και αντικειμενικά εντάσσει ένα μέρος του κινήματος και των δυνάμεών του εκτός «συνταγματικού τόξου».
Τι πρόκειται να γίνει μετά τις συλλήψεις της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής; Πιθανόν προσωρινά να έχουμε μια αναστολή της δράσης τους, αλλά αυτό δεν πρόκειται να εμποδίσει σε εύλογο χρονικό διάστημα την επαναδραστηριοποίησή τους και ένα νέο εκλογικό φούσκωμά τους, όσο οι αιτίες που δημιούργησαν το φασιστικό φαινόμενο παραμένουν και επιδεινώνονται.
4. Αλίμονο αν δεχθούμε ότι ο φασισμός αντιμετωπίζεται με «δημοκρατικά» ή «συνταγματικά» μέτωπα, δηλαδή σε τελική ανάλυση από το κράτος. Το αντίθετο, αντιμετωπίζεται με ένα ταξικό μέτωπο, όλης της εργατικής τάξης και μαζί των θυμάτων των μνημονιακών πολιτικών, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας, που θα επιβάλλει στον δρόμο τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες μας, με οργάνωση και σύγκρουση παντού ενάντια στη συγκυβέρνηση, τα Μνημόνια, το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης και τον φασισμό. Το εργατικό κίνημα μπορεί να αντιμετωπίσει τον φασισμό καταπολεμώντας τον σήμερα αλλά και καταργώντας τις αιτίες που τον γεννούν. Με τον αγώνα του για μια πραγματική κοινωνική ομαλότητα και όχι για την σκοτεινή και αυταρχική «πολιτική σταθερότητα» των μνημονιακών δυνάμεων και των ιμπεριαλιστών. Για κοινωνική και πολιτική δικαιοσύνη, για ισότητα. Για εργατικό και κοινωνικό έλεγχο της οικονομίας, για ριζικές ανατροπές στη δομή της πολιτικής και της εξουσίας, στηριγμένες στη συμμετοχή, τις αποφάσεις των εργαζομένων και λαϊκών μαζών.
Κύριος εχθρός μας πάντα παραμένει το σύστημα και η πολιτική που εκτρέφει και χρησιμοποιεί τους φασίστες: το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, τα Μνημόνια και η συγκυβέρνηση, οι πολιτικές δυνάμεις, το κράτος και οι μηχανισμοί του, που τα υπηρετούν. Μόνο μ' ένα ισχυρό ταξικό μέτωπο, στη βάση της ανεξαρτησίας της εργατικής τάξης, χωρίς αυταπάτες για την σαπισμένη αστική «δημοκρατία» και τους θεσμούς της, με ενωτικές και μαχητικές κινητοποιήσεις, οργανώνοντας τη μαζική αυτοάμυνα του κινήματος και των κινητοποιήσεών μας, μπορούμε να τους νικήσουμε, να υπερασπίσουμε και να επιβάλλουμε στην πράξη τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες μας. Έτσι πεθαίνει ο φασισμός, χρυσαυγίτικος ή μνημονιακός.
Όχι στην κοινωνία τους, που έχει κάνει δίκαιο και νόμοτα συμφέροντα των τραπεζών
Ο φασισμός θα τσακιστεί
