ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
Δευτέρα 17 Νοέμβρη - 5:00 μμ - Πολυτεχνείο
§
Για να διώξουμε τη χούντα Συγκυβέρνησης – Τρόικας
§
Για να τσακίσουμε τα Μνημόνια της Ανεργίας, Φτώχειας,
Εξαθλίωσης
§
Για μια Ελλάδα – Ευρώπη των εργαζομένων, Σοσιαλιστική
Η
φετινή διαδήλωση του Πολυτεχνείου, πρέπει και μπορεί να σημάνει την αρχή του
τέλους για τη χούντα της συγκυβέρνησης ΝΔ–ΠΑΣΟΚ, για την εκδίωξη της Τρόικας
και την κατάργηση των Μνημονίων.
Η ξεδιάντροπη, επικίνδυνη «κυβερνητική» κουστωδία συνεχίζει
να διαχειρίζεται την ολοφάνερη καταστροφή με ψέματα και success story κάθε είδους. Ανακοινώνει μελλοντικές
φοροελαφρύνσεις και έξοδο από τα Μνημόνια, πανυγηρίζει για τις «θωρακισμένες»
ελληνικές τράπεζες που είναι παντελώς χρεοκοπημένες, βαφτίζει βιώσιμο το
τεράστιο δημόσιο χρέος. Πατώντας στα ψέματα ορμάνε με μίσος σε κάθε κοινωνική
κατάκτηση και δημοκρατικό δικαίωμα. Με Πρυτάνεις επιχειρηματίες και την
αστυνομία, προσπαθούν να κάνουν τα πανεπιστήμια τσιφλίκι τους για να τα
ιδιωτικοποιήσουν. Χτυπάνε το μαθητικό κίνημα που παλεύει ενάντια στο Νέο Λύκειο
- εξεταστικό κάτεργο, με εισαγγελείς και διώξεις. Ετοιμάζουν απελευθέρωση των
μαζικών απολύσεων και νέο αντισυνδικαλιστικό νόμο. Διέλυσαν τα ασφαλιστικά ταμεία
και τώρα ετοιμάζουν την επιβολή συντάξεων πείνας για όλους. Μετέτρεψαν την
υγεία και τα φάρμακα σε είδη πολυτελείας. Καταδικάζουν καθημερινά σε θάνατο
χιλιάδες συνανθρώπους μας. Επειδή αυτή είναι η πραγματικότητα, κρύβονται πίσω
από ένα στρατό ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, ασφαλίτες, δικαστές και χτυπάνε όλο και πιο
ωμά κάθε κινητοποίηση και αγώνα. Με σκοπό, τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά
στρώματα και τους νέους, όποιον έχει χτυπηθεί από την κρίση, το
νεοφιλελευθερισμό και τα Μνημόνιά τους, να τους εκφοβίσουν και να τους
τρομοκρατήσουν, να αποτρέψουν τη συμμετοχή τους στις συγκεντρώσεις/διαδηλώσεις.
Αυτή είναι ταυτόχρονα και η καλύτερη απόδειξη για το ποιόν, τα έργα και τις ημέρες
αυτής της άθλιας συγκυβέρνησης που θέλει να «προστατευτεί» από την
εργατική–λαϊκή απελπισία, αγανάκτηση και οργή.
Οργανωμένα,
μαζικά, δυναμικά να στείλουμε το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείο παντού. Δεν φοβόμαστε, δεν υποχωρούμε, δεν θα
γίνουμε σύγχρονοι σκλάβοι. ΦΤΑΝΕΙ
ΠΙΑ ΜΕ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ, ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ:
― Δεν υπάρχει καμία ανάπτυξη, παρά μόνο διαρκής
υπανάπτυξη και καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού.
― Το δημόσιο χρέος, όπως και το ιδιωτικό, αυξάνουν
διαρκώς και η απειλή μιας συνολικής κατάρρευσης της οικονομίας μεγαλώνει.
―
Οι μοναδικές «επιτυχίες» της συγκυβέρνησης, της Τρόικας και των Μνημονίων τους
είναι από τη μία η βάρβαρη αντεργατική και αντιλαϊκή επίθεση, η αύξηση της
ανεργίας, φτώχειας και εξαθλίωσης, και από την άλλη η βίαιη και τεράστια αρπαγή
και μεταφορά πλούτου, μέσα σε λίγα χρόνια, στους καπιταλιστές.
ΚΡΑΤΟΣ
«ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ» – ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΜΕ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΜΑΝΔΥΑ
Η αστική τάξη, τα πολιτικά
τους επιτελεία και οι ιμπεριαλιστές οικοδομούν ένα σιδηρόφραχτο
κράτος
«έκτακτης ανάγκης», για να περάσουν τα Μνημόνιά τους, όπως κι αν τα ονομάζουν.
Το κράτος «έκτακτης
ανάγκης» (Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, κατάργηση κοινωνικών και πολιτικών
δικαιωμάτων ενός αιώνα, στρατόπεδα συγκέντρωσης και κτηνώδης μεταχείριση των
μεταναστών, απαγόρευση των απεργιών με δικαστικές αποφάσεις, επιστρατεύσεις
απεργών, κ.α.) είναι
μια χούντα ή μια δικτατορική μορφή διακυβέρνησης
με κοινοβουλευτικό
μανδύα. Μπορεί να μην έχει καταργηθεί το Σύνταγμα, το Κοινοβούλιο, οι
κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις της εργατικής τάξης (ούτε τα τανκς
κυκλοφορούν έξω από τους στρατώνες), αλλά έχουν αδρανοποιηθεί και καταπατηθεί
πλήρως, ενώ τα
ΜΑΤ και οι άλλες κατασταλτικές συμμορίες του αστικού κράτους έχουν αναλάβει την
εφαρμογή μιας πολιτικής που ξεθεμελιώνει κατακτήσεις και δικαιώματα αιώνων.
Ή ΑΥΤΟΙ Ή ΕΜΕΙΣ
Για
να πετύχουν τους άθλιους και σκοτεινούς στόχους τους, πέρα από την ωμή βία των
ΜΑΤ και των άλλων κατασταλτικών μέσων, προσπαθούν να ρίξουν το φταίξιμο για την
κρίση στους εργαζόμενους (ιδιαίτερα του δημόσιου τομέα), την Αριστερά, τις
απεργίες, τους συνδικαλιστές, το «πελατειακό κράτος» που οι ίδιοι δημιούργησαν,
τους μετανάστες κ.α. Χρόνια τώρα προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ενοχική
συνείδηση στις εργατικές και λαϊκές μάζες, ότι «φταίμε όλοι», «μαζί τα φάγαμε»,
«όλοι ίδιοι είναι» κ.λπ.
Μπορεί ο πολιτικός χρόνος της συγκυβέρνησης
να τελειώνει, αλλά όσο μένει γίνεται πιο λυσσασμένη και επικίνδυνη. Ακόμη, ο
αγώνας μας δεν τελειώνει με την ανατροπή της χουντικής κυβέρνησης. Πρέπει να
στραφεί ενάντια στις πραγματικές αιτίες και στους πραγματικά υπεύθυνους της
κρίσης και της επίθεσης, τους καπιταλιστές και το σύστημά τους. Γι’ αυτό ο
αγώνας θα είναι μακρύς και σκληρός, χρειάζεται ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΟ, όμως πρώτα
απ’ όλα πρέπει να ανατρέψουμε αυτή την συγκυβέρνηση.
Χρειάζεται
ενότητα και αγώνας, όχι διαίρεση και συντεχνιακές λογικές (που καλλιεργεί η
συνδικαλιστική γραφειοκρατία) ή δήθεν ταξική «καθαρότητα» (βλ. ΚΚΕ/ΠΑΜΕ κ.λπ.).
Χρειάζεται μια ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική πολιτική και πρακτική, όχι οι
κοινοβουλευτικές αυταπάτες για «εύκολες» λύσεις απλά με μια κυβερνητική αλλαγή,
χωρίς σύγκρουση με το σημερινό σάπιο, σκοτεινό καθεστώς και τους αστικούς
κρατικούς θεσμούς.
Πρέπει
οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πάρουμε τον αγώνα στα χέρια μας. Να μην αφήσουμε
κανένα γραφειοκράτη να φρενάρει, ν’ αποπροσανατολίσει τον αγώνα. Σε κάθε δήμο
και γειτονιά, σε σχολές, σχολεία και σε κάθε χώρο στη δουλειά να δημιουργούμε
«κέντρα αγώνα», με καταλήψεις, απεργίες, διαδηλώσεις και κάθε είδους
κινητοποιήσεις, με ανοιχτές συνελεύσεις εργαζόμενων, άνεργων, φτωχών και νέων –
και με κοινές, μαζικές επιτροπές δράσης σε κάθε περιοχή, να οργανωθούμε και να
προετοιμαστούμε:
§
ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ. Για να ρίξουμε τη συγκυβέρνηση, να διώξουμε την Τρόικα, να
σταματήσουμε την καταστροφή των Μνημονίων.
§
Ν’ ανοίξουμε τον δρόμο για ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, στηριγμένη στις δικές μας δυνάμεις και στα δικά μας
όργανα, για να σταματήσουν να φορτώνουν στις πλάτες μας την κρίση και τη
βαρβαρότητα του καπιταλισμού.
Η ανθρωπότητα κινδυνεύει
Εργαζόμενοι, νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι και
φτωχά λαϊκά στρώματα, η σφαγή του παλαιστινιακού λαού από το σιωνιστικό
καθεστώς του Ισραήλ (με την αμέριστη συμπαράσταση των ιμπεριαλιστών Ε.Ε. και
ΗΠΑ και της χουντικής κυβέρνησης Σαμαρά–Βενιζέλου), οι δεκάδες επεμβάσεις στην Αφρική, η
διάλυση της Μέσης Ανατολής από τα χτυπήματα των ιμπεριαλιστών και των πρακτόρων
τους, η υποστήριξη των στυγνών δικτατοριών σε Αίγυπτο και Ταϊλάνδη, η ανοικτή
στήριξη των φασιστών στην Ουκρανία, δείχνουν πως η κρίση του παγκόσμιου
καπιταλιστικού/ιμπεριαλιστικού συστήματος παίρνει όλο και πιο καταστροφικές
και βάρβαρες μορφές. 100 χρόνια από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεκάδες
επικίνδυνες και καταστροφικές συγκρούσεις μαίνονται σε πολλά σημεία του κόσμου, μερικά από τα οποία όπως της Ουκρανίας
αποτελούν ένα πραγματικό κίνδυνο για ένα γενικευμένο πόλεμο, ενώ ξαναεμφανίζονται
στην επικαιρότητα σαν «πολιτική λύση» οι αστικές δικτατορίες.
ü
ΚΑΜΙΑ
ΑΠΟΛΥΣΗ – «ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ» - «ΜΕΤΑΤΑΞΗ» – ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΟΧΙ ΛΟΥΚΕΤΑ ΚΑΙ «ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ». ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ,
ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
ü
ΔΙΑΓΡΑΦΗ
ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. ΚΑΤΩ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ -
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ Ε.Ε. - ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ü
ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΕ ΤΟΜΕΙΣ–ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ü
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΥΜΕ
ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΜΑΣ - ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ - ΠΑΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ
ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
