ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Δευτέρα 17 Νοέμβρη, 5 μμ, πολυτεχνείο α.π.θ(επί της εγνατίας)
-
Να διώξουμε τη χούντα Συγκυβέρνησης – Τρόικας
-
Να τσακίσουμε τα Μνημόνια της Ανεργίας, Φτώχειας, Εξαθλίωσης
-
Για μια Ελλάδα – Ευρώπη των εργαζομένων, Σοσιαλιστική
Η φετινή διαδήλωση του Πολυτεχνείου
πρέπει και μπορεί να σημάνει την αρχή του τέλους για τη χούντα της
συγκυβέρνησης ΝΔ–ΠΑΣΟΚ, την εκδίωξη της Τρόικας, την κατάργηση των
Μνημονίων.
Η ξεδιάντροπη, επικίνδυνη «κυβερνητική» κουστωδία διαχειρίζεται την ολοφάνερη καταστροφή με ψέματα και “success story”
κάθε είδους. Ανακοινώνει μελλοντικές φοροελαφρύνσεις και «έξοδο απ’ τα
Μνημόνια», πανυγηρίζει για τις «θωρακισμένες» τράπεζες (είναι παντελώς
χρεοκοπημένες), βαφτίζει βιώσιμο το τεράστιο δημόσιο χρέος. Ορμάνε με
μίσος σε κάθε κοινωνική κατάκτηση και δημοκρατικό δικαίωμα. Με
Πρυτάνεις–επιχειρηματίες και ΜΑΤ, προσπαθούν να κάνουν τσιφλίκι τα
πανεπιστήμια, να τα ιδιωτικοποιήσουν. Χτυπάνε το μαθητικό κίνημα, που
παλεύει ενάντια στο «Νέο Λύκειο»–εξεταστικό κάτεργο, με εισαγγελείς και
διώξεις. Ετοιμάζουν απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων και νέο
αντισυνδικαλιστικό νόμο. Διέλυσαν τα ασφαλιστικά ταμεία και ετοιμάζουν
νέο ασφαλιστικό, επιβάλλοντας συντάξεις πείνας. Μετέτρεψαν την υγεία και
τα φάρμακα σε είδη πολυτελείας. Καταδικάζουν καθημερινά σε θάνατο
χιλιάδες συνανθρώπους μας. Και τώρα ετοιμάζουν νέο Μνημόνιο, πιο σκληρό, όπως κι αν το ονομάσουν!
Κρύβονται πίσω από έναν στρατό ΜΑΤ,
ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, ασφαλίτες, δικαστές, χτυπώντας όλο και πιο ωμά κάθε
κινητοποίηση και αγώνα. Τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους
νέους, όποιον έχει χτυπηθεί απ’ την κρίση, το νεοφιλελευθερισμό και τα
Μνημόνιά τους, θέλουν να τους εκφοβίσουν και τρομοκρατήσουν, ν’
αποτρέψουν τη συμμετοχή τους στους αγώνες. Αυτή είναι η καλύτερη
απόδειξη για το ποιόν, τα έργα και τις ημέρες της άθλιας συγκυβέρνησης,
που θέλει να «προστατευτεί» απ’ την εργατική–λαϊκή απελπισία,
αγανάκτηση, οργή.
Οργανωμένα, μαζικά, δυναμικά να στείλουμε το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείο παντού. Δεν φοβόμαστε, δεν υποχωρούμε, δεν θα γίνουμε σύγχρονοι σκλάβοι.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ, ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ, ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ. Δεν υπάρχει
καμία ανάπτυξη, παρά μόνο διαρκής υπανάπτυξη και καταβαράθρωση του
βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού. Το δημόσιο χρέος, όπως και το
ιδιωτικό, αυξάνουν διαρκώς και η απειλή μιας συνολικής κατάρρευσης της
οικονομίας μεγαλώνει. Οι μοναδικές «επιτυχίες» της συγκυβέρνησης, της
Τρόικας και των Μνημονίων είναι η βάρβαρη αντεργατική και αντιλαϊκή
επίθεση, η αύξηση της ανεργίας, φτώχειας και εξαθλίωσης και η βίαιη,
τεράστια αρπαγή και μεταφορά πλούτου, μέσα σε λίγα χρόνια, στους
καπιταλιστές.
ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ: δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα
Η αστική τάξη, τα επιτελεία της και οι ιμπεριαλιστές οικοδομούν ένα σιδηρόφραχτο κράτος
«έκτακτης ανάγκης», για να περάσουν τα Μνημόνιά τους, όπως κι αν τα
ονομάζουν: Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, κατάργηση κοινωνικών και
πολιτικών δικαιωμάτων ενός αιώνα, στρατόπεδα συγκέντρωσης και κτηνώδης
μεταχείριση των μεταναστών, απαγόρευση των απεργιών με δικαστικές
αποφάσεις, επιστρατεύσεις απεργών, συρρίκνωση της λαϊκής και εθνικής
κυριαρχίας κ.α. Είναι μια χούντα, μια δικτατορική μορφή διακυβέρνησης με κοινοβουλευτικό μανδύα.
Μπορεί να μην έχει καταργηθεί το Σύνταγμα, το Κοινοβούλιο, οι
κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις της εργατικής τάξης (ούτε τα τανκς
κυκλοφορούν έξω από τους στρατώνες), αλλά έχουν αδρανοποιηθεί και
καταπατηθεί πλήρως, ενώ τα ΜΑΤ και οι άλλες
κατασταλτικές συμμορίες του αστικού κράτους έχουν αναλάβει την εφαρμογή
μιας πολιτικής που ξεθεμελιώνει κατακτήσεις και δικαιώματα αιώνων.
Ή ΑΥΤΟΙ Ή ΕΜΕΙΣ
Για να πετύχουν τους άθλιους, σκοτεινούς
στόχους τους, πέρα απ’ την ωμή βία και καταστολή, προσπαθούν να
ενοχοποιήσουν για την κρίση τους εργαζόμενους (ιδιαίτερα στο δημόσιο),
την Αριστερά, τις απεργίες, τους συνδικαλιστές, το «πελατειακό κράτος»
που οι ίδιοι δημιούργησαν, τους μετανάστες κ.α. Χρόνια τώρα προσπαθούν
να δημιουργήσουν μια ενοχική συνείδηση στις εργατικές και λαϊκές μάζες,
ότι «φταίμε όλοι», «μαζί τα φάγαμε», «όλοι ίδιοι είναι» κ.λπ.
Μπορεί ο πολιτικός χρόνος της
συγκυβέρνησης να τελειώνει, αλλά όσο μένει γίνεται πιο λυσσασμένη και
επικίνδυνη. Ακόμη, ο αγώνας μας δεν τελειώνει με την ανατροπή της.
Πρέπει να στραφεί ενάντια στις πραγματικές αιτίες, στους πραγματικούς
υπεύθυνους της κρίσης, στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και τους υπηρέτες
του. Ο αγώνας θα είναι μακρύς και σκληρός, χρειάζεται ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ
ΣΧΕΔΙΟ. Όμως πρώτα απ’ όλα πρέπει ν’ ανατρέψουμε τη συγκυβέρνηση.
Χρειάζεται ενότητα και αγώνας, όχι
διαίρεση και συντεχνιακές λογικές (που καλλιεργεί η συνδικαλιστική
γραφειοκρατία) ή δήθεν ταξική «καθαρότητα» (βλ. ΚΚΕ/ΠΑΜΕ κ.λπ.).
Χρειάζεται μια ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική πολιτική και πρακτική,
όχι οι κοινοβουλευτικές αυταπάτες για «εύκολες» λύσεις απλά με μια
κυβερνητική αλλαγή, χωρίς σύγκρουση με το σημερινό σάπιο, σκοτεινό
καθεστώς και τους αστικούς κρατικούς θεσμούς.
Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, να πάρουμε
τον αγώνα στα χέρια μας. Να μην αφήσουμε κανένα γραφειοκράτη να
φρενάρει, ν’ αποπροσανατολίσει τον αγώνα. Σε κάθε δήμο και γειτονιά, σε
σχολές, σχολεία και χώρους δουλειάς, να δημιουργούμε «κέντρα αγώνα», με
καταλήψεις, απεργίες, διαδηλώσεις και κάθε είδους κινητοποιήσεις,
ανοιχτές συνελεύσεις εργαζόμενων, άνεργων, φτωχών και νέων – και με
κοινές, μαζικές επιτροπές δράσης παντού, να οργανωθούμε και να
προετοιμαστούμε:
- Για μια ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ. Για να ρίξουμε τη συγκυβέρνηση, να διώξουμε την Τρόικα, να σταματήσουμε την καταστροφή των Μνημονίων.
- Ν’ ανοίξουμε τον δρόμο για ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, στηριγμένη στα δικά μας όργανα και δυνάμεις. Που θα επιβάλλει/εφαρμόσει ένα Πρόγραμμα Σωτηρίας, για να σταματήσουν να φορτώνουν στις πλάτες μας την κρίση και βαρβαρότητα του καπιταλισμού.
Σ’ αυτό τον αγώνα, έχουμε μαζί μας τους
εργαζόμενους της Ευρώπης, που στη μια μετά χώρα την άλλη (Ιταλία,
Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Αγγλία κ.α) εξεγείρονται ενάντια στην Ε.Ε.
και τα βάρβαρα νεοφιλελεύθερα μέτρα που προωθεί.
Η ανθρωπότητα κινδυνεύει
Η σφαγή των Παλαιστινίων από το
σιωνιστικό καθεστώς του Ισραήλ (με την αμέριστη συμπαράσταση των
ιμπεριαλιστών ΗΠΑ/Ε.Ε. και των Σαμαρά–Βενιζέλου), οι δεκάδες επεμβάσεις
στην Αφρική, η διάλυση της Μέσης Ανατολής απ’ τα χτυπήματα των
ιμπεριαλιστών και των πρακτόρων τους, η υποστήριξη στυγνών δικτατοριών
(Αίγυπτος, Ταϊλάνδη), τα πραξικοπήματα ενάντια σε προοδευτικά καθεστώτα
(Βενεζουέλα), η ανοιχτή στήριξη των φασιστών στην Ουκρανία, δείχνουν πως
η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού/ιμπεριαλιστικού συστήματος
παίρνει όλο πιο καταστροφικές και βάρβαρες μορφές. 100
χρόνια από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεκάδες επικίνδυνες και
καταστροφικές συγκρούσεις μαίνονται σε πολλά σημεία, που μερικά (π.χ.
Ουκρανία) αποτελούν πραγματικό κίνδυνο για γενικευμένους πολέμους, ενώ
ξαναεμφανίζονται σαν «πολιτική λύση» οι αστικές δικτατορίες. Μόνο ο
αγώνας, η ενότητα, οργάνωση και μαχητικότητα της εργατικής τάξης, η
οικοδόμηση επαναστατικών δυνάμεων, η σύγκρουση με τον
καπιταλισμό/ιμπεριαλισμό, μπορούν να δώσουν διέξοδο, να σταματήσουν τον
κατήφορο και να επιβάλλουν πραγματικές λύσεις, για τα συμφέροντα της
συντριπτικής κοινωνικής πλειοψηφίας, στην Ελλάδα, την Ευρώπη και όλο τον
κόσμο.
-
Καμία Απόλυση, «Διαθεσιμότητα», «Μετάταξη» – Δουλειά για όλους. Όχι λουκέτα και «συγχωνεύσεις» – Δημόσιες υπηρεσίες (υγεία, παιδεία, ασφάλιση) για όλους
-
ΚΑΤΩ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ. ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. ΕΞΩ ΑΠ’ ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ Ε.Ε. Για μια Ευρώπη των εργαζομένων, ενωμένη, δημοκρατική, ριζοσπαστική, Σοσιαλιστική
-
Εθνικοποίηση – Εργατικός Έλεγχος σε τομείς–κλειδιά της οικονομίας
-
Υπερασπίζουμε μαχητικά τις ελευθερίες μας – Κάτω το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης
-
Πάλη ενάντια στον Ιμπεριαλισμό και τον Πόλεμο
