Συμμετέχουμε την ΚΥΡΙΑΚΗ 20 Οκτωβρίου 2019, στην διαμαρτυρία ενάντια στη ρύπανση που προκαλούν τα ΕΛΠΕ Προσυγκέντρωση στις 11.00 π.μ. στο πρώην Δημαρχείο Κορδελιού (Εθνικής Αντιστάσεως & Ανδρέα Παπανδρέου).
Η καταστροφή του περιβάλλοντος από τις
καπιταλιστικές επιχειρήσεις, οι οποίες στο κυνήγι του μέγιστου κέρδους
αδιαφορούν για κάθε περιβαλλοντική ή άλλη επίπτωση, αποτελούν ίσως τον σοβαρότερο
κίνδυνο (μαζί με τον πόλεμο και τους εξοπλισμούς) που φέρνει για την
ανθρωπότητα η κρίση και παρακμή του καπιταλιστικού συστήματος. Οι επιπτώσεις
στις ζωές των εργαζόμενων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων είναι ήδη ορατές. Από την κλιματική αλλαγή και τα ακραία καιρικά
φαινόμενα με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα και ένταση, που αφήνουν τεράστιες
καταστροφές και εκατόμβες νεκρών (πλημμύρες, πυρκαγιές, ξηρασία κτλ ). Από τη
μόλυνση και εξάντληση των φυσικών πόρων, του εδάφους, του νερού, του αέρα, της
βιοποικιλότητας, από την ανελέητη καταστροφή των δασών του πλανήτη και το
έγκλημα στον Αμαζόνιο, που έχουν ναρκοθετήσει τη δημόσια υγεία για τεράστιους
πληθυσμούς, κάθε βιώσιμη οικονομική λειτουργία και μέλλον για τον πλανήτη και
την ανθρωπότητα., ενώ εξαναγκάζουν εκατομμύρια ανθρώπους στην μετανάστευση.
Η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι το
μεγαλύτερο έγκλημα του Κεφαλαίου στην περίοδο της παρακμής του καπιταλισμού.
Στη χώρα μας έχει ήδη κοστίσει μεγάλες οικολογικές και ανθρώπινες καταστροφές
(Μάτι, Μάνδρα, Σαρωνικός κ.λπ.), ιδιαίτερα για την εργατική τάξη και τα φτωχά
λαϊκά στρώματα. Στη Χαλκιδική, η εξόρυξη χρυσού έχει ήδη προκαλέσει τεράστιες
καταστροφές στο φυσικό περιβάλλον και στις ζωές των κατοίκων στην περιοχή. Νέες
μεγάλες εξορυκτικές δραστηριότητες ετοιμάζονται σε πολλές περιοχές της χώρας,
απειλώντας να μας μεταβάλουν σε χημικό σκουπιδότοπο, για τα κέρδη συγκεκριμένων
πολυεθνικών.
Τα αυξημένα ποσοστά καρκίνου, άσθματος και
άλλων σοβαρών ασθενειών στις βιομηχανικές περιοχές, με τη μη τήρηση των μέτρων
ασφαλείας από τα εργοστάσια (χρήση φίλτρων κτλ), είναι
κανόνας. Στη Δυτική Θεσσαλονίκη, η δυσοσμία από
τα διυλιστήρια των ΕΛΠΕ δημιουργεί δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων
στην περιοχή, που στην πλειονότητά τους είναι εργαζόμενοι και λαϊκές οικογένειες.
Η κατάσταση στη Δυτική Θεσσαλονίκη έγινε αφόρητη και το μέλλον είναι δυσοίωνο.
Είναι στα σχέδια και η καύση σκουπιδιών (στο παράδειγμα του Βόλου) και η
ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ, που θα δυσχεράνει ακόμα περισσότερο τη ζωή των κατοίκων. Είναι χαρακτηριστικό, όπως καταγγέλλουν και οι
κάτοικοι, ότι ακόμη και μετά τη δημοσίευση του πορίσματος του ερευνητικού
προγράμματος της ΠΚΜ-ΑΠΘ που καταδεικνύει τα ΕΛΠΕ σαν πηγή της δυσοσμίας,
κανένα μέτρο δεν έχει δρομολογηθεί για να λυθεί το πρόβλημα. Είναι
αυτονόητο πως πρέπει να δοθεί λύση στο πρόβλημα τώρα, με την απαγόρευση κάθε
δραστηριότητας των ΕΛΠΕ που παράγει ρύπανση και τον διαρκή έλεγχο σε όλες τις
βιομηχανικές μονάδες της περιοχής.
Η προστασία της υγείας και της αξιοπρεπούς
διαβίωσης για εμάς και τα παιδιά μας, μπορεί να διασφαλιστεί μόνο με τους
δικούς μας μαχητικούς αγώνες, όλων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων των
Δυτικών Συνοικιών. Με διαρκείς αγωνιστικές κινητοποιήσεις να επιβάλουμε το
δίκιο μας. Μονάχα με μαχητικές κινητοποιήσεις,
σε κάθε χώρα και σε όλο τον κόσμο, με κορμό ένα ενωμένο εργατικό κίνημα,
μπορούμε να δώσουμε μια πραγματική απάντηση στο θέμα της κλιματικής αλλαγής και
της καταστροφής του περιβάλλοντος από την καπιταλιστική μόλυνση. Οι
μαθητικές και νεολαιίστικες κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν το προηγούμενο
διάστημα και συνεχίζονται, δίνουν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τις διαθέσεις και
τη δυναμική της νεολαίας να αγωνιστεί για το θέμα της κλιματικής αλλαγής. Για
να λάβουν πιο πλατιά και μαχητικά χαρακτηριστικά είναι απαραίτητη η σύνδεσή
τους με τους εργαζόμενους και τις οργανώσεις τους. Είναι ένα μεγάλο στοίχημα να
μην μείνει αυτό το τεράστιο, καθολικό πρόβλημα στα πλαίσια μιας κάλπικης και
υποκριτικής «οικολογικής φιλανθρωπίας» των αστικών κυβερνήσεων και κομμάτων,
των καπιταλιστών και πλουσίων, των διαφόρων ΜΚΟ, και «ευαισθητοποιημένων»
προσωπικοτήτων κ.λπ. – που όλοι συγκαλύπτουν τα εγκλήματα του Καπιταλισμού.
Αλλά να γίνει αίτημα και υπόθεση του ίδιου του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Αυτό είναι και το σχέδιο που πρέπει να ακολουθήσουμε και για το άμεσό μας
πρόβλημα, δηλαδή η συσπείρωση και η αγωνιστική κινητοποίηση των κατοίκων της
Δυτικής Θεσσαλονίκης, μέχρι τη νίκη μας.