Να διώξουμε
και τη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ
Όλοι στη Γενική Απεργία, Τετάρτη 26/9, 10:30πμ, Εργατικό Κέντρο
Ενώ η τρικομματική κυβέρνηση χαχανίζει για την «επιμήκυνση», το «καλό κλίμα
που διαμορφώνεται στην Ευρώπη» και την «ανακεφαλαιοποίηση» των τραπεζών (δηλ.
τη νέα διάσωσή τους με κρατικό χρήμα), οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά
στρώματα βυθίζονται μέρα με τη μέρα στην απόγνωση. Το νέο πακέτο μέτρων 11,9
δις τουλάχιστον, αποτελειώνει την καταστροφή, με αύξηση των ορίων
συνταξιοδότησης στα 67, νέες μειώσεις μισθών-συντάξεων, τεράστιες περικοπές
στην χρηματοδότηση οργανισμών και υπηρεσιών (υγεία, παιδεία κ.λπ.),
«αναβαθμισμένη» εφεδρεία-απολύσεις, ξεπούλημα σε ό,τι απέμεινε από τη δημόσια
περιουσία.
Το σάπιο σύστημα που μας έφερε στη σημερινή κατάσταση, ο ελληνικός
καπιταλισμός, καταρρέει σα να είμαστε σε πόλεμο. Ύφεση-τέρας για 5
συνεχόμενα χρόνια, πτώση στη βιομηχανία περίπου 30% την τετραετία 2008-2011...
και έπεται συνέχεια. Η ανεργία θερίζει, ιδιαίτερα τους νέους και τις γυναίκες,
ενώ τα λουκέτα πέφτουν το ένα μετά το άλλο. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι
έχουν μετατραπεί σε δουλοπάροικους, αφού δουλεύουν χωρίς καν να πληρώνονται. Το
δημόσιο χρέος, όπως ήταν επόμενο, μετά το δήθεν σωτήριο «κούρεμα» φουσκώνει και
πάλι.
Περισσότερο από κάθε προηγούμενη χρονιά, θα ζήσουμε
φέτος την πλήρη διάλυση και κατάρρευση της παιδείας, ασφάλισης, υγείας, όλων
των κοινωνικών υπηρεσιών. Οι συγχωνεύσεις/κλεισίματα σχολείων, σχολών,
νοσοκομείων θα πάρουν χαρακτήρα χιονοστιβάδας, ενώ ό,τι απομείνει θα
υπολειτουργεί αδυνατώντας να καλύψει τις απολύτως βασικές ανάγκες. Η φτώχεια
και η εξαθλίωση εξαπλώνονται, η επιβίωση μετατρέπεται σε καθημερινή μάχη
για τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, τους άνεργους, τους φτωχούς.
Η
κυβέρνηση έχει ένα και μοναδικό
πρόγραμμα, έναν κατάλογο μέτρων σε βάρος των εργαζομένων, των φτωχών
λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας παραγγελία της Τρόικας. Είναι για γέλια και για κλάματα οι πρωταίτιοι της χρεοκοπίας, με τις ίδιες
και χειρότερες συνταγές, να μιλάνε για «ανάπτυξη» μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες. Η
ανάπτυξη είναι είναι αδύνατη, όσο ο τεράστιος όγκος χρήματος που λιμνάζει στα χέρια των
ιδιωτών-καπιταλιστών δεν επενδύεται και μάλιστα συνεχίζεται η φυγή κεφαλαίων.
Είναι αδύνατη με την παραμονή στο ζουρλομανδύα του Ευρώ, γιατί είναι ένα
υπερτιμημένο νόμισμα για μια καταρρέουσα οικονομία όπως η ελληνική. Γι’ αυτό
έρχεται με μαθηματική ακρίβεια όχι μόνο η επισημοποίηση της χρεοκοπίας αλλά
και η έξοδος/αποπομπή της Ελλάδας από το Ευρώ, όπως πλέον ομολογείται
ανοιχτά και από πολλούς κύκλους της ευρωπαϊκής ελίτ. Εξελίξεις που θα είναι ένα
ακόμα οδυνηρό σοκ για τους εργαζόμενους και την κοινωνία.
Δεν είναι πολύ καλύτερη η κατάσταση στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη, όπου η μια
χώρα μετά την άλλη βυθίζεται στην ύφεση, ενώ για Ισπανία και Ιταλία απλώς
αναζητείται μια φόρμουλα για να οδηγηθούν στο ΔΝΤ και στον μηχανισμό στήριξης.
Ακόμη και οι χώρες του Βορρά και η ίδια η Γερμανία παρουσιάζουν μόνο αναιμική
«ανάπτυξη» ή έχουν μπει σε ύφεση. Η Ε.Ε. διέρχεται μια τεράστια, δομική κρίση,
που απειλεί σοβαρά την ίδια την ύπαρξη του Ευρώ.
Όχι στο κράτος «έκτακτης ανάγκης» – Να τσακίσουμε την Χρυσή Αυγή
Η κυβέρνηση υφάρπαξε την ψήφο του λαού με απειλές και ψέματα περί
«επαναδιαπραγμάτευσης». Στην πραγματικότητα είναι αδύναμη και θνησιγενής – γι’
αυτό όμως και επικίνδυνη! Θα επιχειρήσει να γαντζωθεί στην εξουσία επιβάλλοντας
ένα κράτος «έκτακτης ανάγκης», σκληραίνοντας την καταστολή (εκτοξευτήρες νερού,
πλαστικές σφαίρες κ.λπ.), χτυπώντας ακόμα περισσότερο τα δημοκρατικά, πολιτικά,
συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες.
Κυβέρνηση και κρατικοί μηχανισμοί χρησιμοποιούν ιδιαίτερα τη ναζιστική
συμμορία της Χρυσής Αυγής, για να καλλιεργήσουν κλίμα
διαίρεσης, φόβου και κοινωνικού κανιβαλισμού, για να αποθαρρύνουν τους
εργαζόμενους από τον αγώνα και την αντεπίθεσή τους. Όσο λένε ότι προσπαθούν να
την «ελέγξουν», άλλο τόσο και περισσότερο την τροφοδοτούν, είτε μέσω της
πολιτικής τους (π.χ. ρατσιστικά πογκρόμ)
είτε με την ανοχή, κάλυψη και συνεργασία από το «βαθύ κράτος» της αστυνομίας
και των δικαστικών μηχανισμών. Προετοιμάζουν την ώρα να παίξει τον πραγματικό
της ρόλο, δηλαδή να στραφεί ενάντια στους αγώνες, στο κίνημα, στις οργανώσεις
των εργαζομένων και της νεολαίας, σαν μακρύ χέρι των άλλων συμμοριών, των ΜΑΤ
και Δίας, της βιομηχανίας δικαστικών αντεργατικών αποφάσεων. Γι’ αυτό, η ΧΑ δεν
αντιμετωπίζεται με «δημοκρατικές» και φραστικές εκκλήσεις, αλλά μόνο μέσα
από το ίδιο το κίνημα των εργαζομένων και της νεολαίας, με την οργάνωση της
δράσης και της αυτοάμυνάς του.
Η σύγκρουση μπροστά μας είναι τεράστια... Να προετοιμαστούμε!
Η κατάρρευση του ελλ. καπιταλισμού, το
οικονομικό-πολιτικό χάος σε Ε.Ε./Ευρωζώνη, η νέα διεθνής όξυνση της κρίσης, δεν
επιτρέπουν αυταπάτες. Ή θα επιτρέψουμε στους υπεύθυνους της χρεοκοπίας να διαχειριστούν
την επερχόμενη κατάρρευση, ενώ θα βουλιάζουμε σε μια βαρβαρότητα χωρίς
προηγούμενο – ή θα χαράξουμε πορεία σύγκρουσης μ’ αυτό το σάπιο σύστημα, για να
επιβάλλουμε τις δικές μας λύσεις.
Έχουμε την εμπειρία από το προηγούμενο κύμα αγώνων: τεράστιες γενικές
απεργίες, ανυπακοπή στα χαράτσια, «αγανακτισμένοι» στις πλατείες, απεργίες και
καταλήψεις χώρων δουλειάς, συγκρουσιακά- γεγονότα όπως στις 12 Φλεβάρη. Και
ακόμα, τα μηνύματα αγώνα από την Ευρώπη και τον κόσμο, από τους Ισπανούς
ανθρακωρύχους μέχρι τις αραβικές εξεγέρσεις/επαναστάσεις, που δείχνουν ότι
σιγά-σιγά διαμορφώνονται δυνατότητες για ένα νέο επαναστατικό κύμα.
Στηριζόμενοι σ’ αυτά, να ενισχύσουμε τη νέα συνείδηση
και πρακτική που σιγά-σιγά διαμορφώνεται. Τίποτα δεν έχουμε να περιμένουμε από
την άθλια συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που ακόμα συμμετέχει σε
«κοινωνικούς διαλόγους». Από το ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, με την ακραία διασπαστική,
σεχταριστική πολιτική τους, που οδηγεί μόνο σε ήττες και απογοήτευση. Από τις
αυταπάτες για «κυβέρνηση της Αριστεράς» γύρω από το ΣΥΡΙΖΑ, που δήθεν θα
μετριάσει την κατάρρευση χωρίς να συγκρουστεί με τον καπιταλισμό, δείχνοντας
«υπευθυνότητα», μέσα από τους αστικούς θεσμούς, δίνοντας πιστοποιητικά
νομιμοφροσύνης στους εκπροσώπους του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.
Μέσα από τη δική μας οργάνωση και αγώνα παντού, πρέπει να αντισταθούμε σε κάθε επίθεση της κυβέρνησης και των αφεντικών, να
οργανώσουμε την ταξική/κοινωνική αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια απέναντι στην
κρίση, την απόκρουση των ρατσιστικών πογκρόμ και των συμμοριών της Χρυσής
Αυγής, την αυτοάμυνα του κινήματος απέναντι στους μηχανισμούς καταστολής. Να
οργανώσουμε τη Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας. Να προβάλλουμε
ένα πρόγραμμα σωτηρίας της οικονομίας και της κοινωνίας, με βασικούς άξονες:
Διαγραφή του Χρέους – Ρήξη με Ευρώ και Ε.Ε. – Εθνικοποίηση των τραπεζών και των
τομέων-κλειδιών της οικονομίας κάτω από Εργατικό ‘Έλεγχο – Συντακτική
Συνέλευση, για να έρθουμε σε ρήξη με τους σάπιους θεσμούς αυτού του σάπιου
συστήματος και να θέσουμε την οργάνωση της οικονομίας, της πολιτικής, της
κοινωνίας σε ριζικά διαφορετικές βάσεις.
Η νίκη δεν θα έρθει με λόγια στη Βουλή
Για
να σώσουν το σύστημά τους, η Ε.Ε. και η Τρόικα, η ντόπια «συμμορία του ευρώ»
και οι μεγαλοκαπιταλιστές, ξέρουν ότι η ώρα της σύγκρουσης πλησιάζει.
Ετοιμάζονται να χρησιμοποιήσουν τους κρατικούς μηχανισμούς (αστυνομία και
στρατό, ελληνικά και ευρωπαϊκά), φτάνοντας ακόμα και στις πιο σκοτεινές λύσεις
και σε «έκτακτες» καταστάσεις.
Γι’ αυτό, ο δρόμος για να σωθούμε οδηγεί υποχρεωτικά σε ρήξη με το καπιταλιστικό σύστημα.
Δεν υπάρχει άλλη, «εύκολη» λύση. Χρειάζεται καταρχήν να φύγουμε από τις
κοινοβουλευτικές αυταπάτες. Να εξαπλώσουμε την Ανυπακοή και την Εξέγερση
Παντού. Να επιβάλλουμε μια Επαναστατική Κυβέρνηση των Εργαζομένων. Ν’
ανοίξουμε τον δρόμο για τον Σοσιαλισμό: για μια οικονομία με επίκεντρο
τις ανθρώπινες ανάγκες, ένα καθεστώς βασισμένο στον έλεγχο, τη
συμμετοχή, τις αποφάσεις όλων των «από κάτω», στην επέκταση και όχι τον
περιορισμό των ελευθεριών, στο δημοκρατικό σχεδιασμό όλων των βασικών
επιλογών. Στην ελεύθερη συνεργασία των λαών της Ενωμένης Σοσιαλιστικής
Ευρώπης και όχι στο «πειθαρχείο» της καπιταλιστικής Ε.Ε. Αυτή είναι η μόνη διέξοδος
– και για να την επιβάλλουμε πρέπει να χτίσουμε μια επαναστατική δύναμη
που θα συγκρουστεί νικηφόρα με την αστική τάξη και το κράτος της.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, ΜΙΑ
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟ
Ø
Κατάργηση των Μνημονίων, της
Δανειακής Σύμβασης, των βάρβαρων μέτρων
Ø
ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. ΕΞΩ ΑΠΟ
ΕΥΡΩ ΚΑΙ Ε.Ε. – Πάλη για μια Ευρώπη των εργαζομένων, ενωμένη, δημοκρατική,
ριζοσπαστική, σοσιαλιστική
Ø
Εθνικοποίηση των τραπεζών και
τομέων-κλειδιών της οικονομίας με Εργατικό Έλεγχο
Ø Συντακτική Συνέλευση
Ø Να οργανώσουμε παντού την αλληλοβοήθεια απέναντι στην κρίση, την αυτοάμυνα
του κινήματος από τους μηχανισμούς καταστολής. Έξω οι φασίστες από τις
γειτονιές, τα σχολεία, τα νοσοκομεία.
Ø
 |
