Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ στον ΔΗΜΟ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ-ΜΕΝΕΜΕΝΗΣ

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΤΩΡΑ! – Προκήρυξη της Αντεπίθεσης των Εκπαιδευτικών

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Η κυβέρνηση, παραβιάζοντας κάθε έννοια νομιμότητας και συνταγματικότητας, προχωρά σε μαζικές απολύσεις στο δημόσιο, με αρχή τις 25.000 διαθεσιμότητες-απολύσεις μέχρι το τέλος του 2013. Με τον πολυνόμο-έκτρωμα που ψηφίστηκε στις 16/7 αρκούν δύο μόνο υπογραφές, του αρμόδιου υπουργού και του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης, για τον «ξαφνικό θάνατο» ολόκληρων κλάδων, ειδικοτήτων και δομών του δημοσίου, για την κατάργηση των αντίστοιχων οργανικών θέσεων και για τη διαθεσιμότητα του «πλεονάζοντος» προσωπικού.

Τα πρώτα θύματα είναι οι συνάδελφοί μας (2.122) των 50 ειδικοτήτων της τεχνικής εκπαί-δευσης που καταργήθηκαν, οι πάνω από 20.000 μαθητές που φοιτούσαν σε αυτούς τους τομείς και οι σχολικοί φύλακες (περίπου 2.200). Το Σεπτέμβρη ακολουθούν πάνω από 8.000 διαθεσιμό-τητες και άλλες 12.500 το Δεκέμβρη.
Μέσα στο καλοκαίρι το Υπουργείο Παιδείας, επιδιώκοντας να δημιουργήσει μια δεξαμενή πλεονάζοντος προσωπικού, κάλεσε το σύνολο των εκπαιδευτικών των κλάδων πληροφορικής, ξένων γλωσσών, φυσικής αγωγής, καλλιτεχνικών, μουσικής, θεολόγων, οικονομίας, δικαίου κ.ά. να κάνουν αίτηση μετάταξης στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και σε διοικητικές θέσεις. Ουσια-στικά επιδιώκει να αποδεχτούν «οικειοθελώς» οι συνάδελφοι ότι είναι πλεονάζον προσωπικό. Πρόκειται για μια τακτική τρομοκράτησης και εμπέδωσης της αντίληψης ότι όλοι βρισκόμαστε σε καθεστώς μετακίνησης ανά την επικράτεια και απόλυσης.
Το νομοσχέδιο για το «νέο Λύκειο» που ετοιμάζεται να ψηφίσει η κυβέρνηση αποτελεί ένα νέο συντριπτικό πλήγμα στη δημόσια δωρεάν παιδεία. Με τις πανελλαδικού τύπου εξετάσεις και στις τρεις τάξεις του Λυκείου για το απολυτήριο, τις πανελλαδικές στην τρίτη τάξη και με τους βαθμούς σε όλες αυτές τις εξετάσεις να μετράνε για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το Λύκειο μετατρέπεται ολοκληρωτικά σε εξεταστικό κέντρο. Το αποτέλεσμα θα είναι το πέταγ-μα χιλιάδων μαθητών έξω από το Λύκειο. Η «διέξοδος», για τη συντριπτική πλειοψηφία των μα-θητών στην τεχνική εκπαίδευση, θα σημαίνει δίδακτρα σε δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ και σχολές, ενώ θεσπίζεται η μαθητεία για 9 μήνες με 9 ευρώ μεροκάματο!
Μετά από έξι χρόνια ύφεσης και απανωτά μνημόνια η επίθεση στους εργαζόμενους και την κοινωνία συνολικά δεν έχει τελειωμό. Οι ίδιοι ομολογούν ότι το πρόγραμμά τους έχει αποτύχει. Το δημόσιο χρέος συνεχίζει να αυξάνεται παρά τη λεηλασία των εισοδημάτων των εργαζομένων και τη δραματική αύξηση της ανεργίας και της φτώχειας. Η ελληνική οικονομία, με τα συνεχή κλεισίματα μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων, την πλήρη απουσία δημόσιων και ιδιωτικών ε-πενδύσεων και ουσιαστικά χωρίς τραπεζικό σύστημα εδώ και τέσσερα χρόνια, είναι πλέον ένα κουφάρι. Η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος δεν είναι αναστρέψιμη, ούτε διαχειρίσιμη. Δημιουργούν μια κοινωνία δουλοπάροικων, ενώ μια μειοψηφία σύγχρονων «μαυραγοριτών» πλουτίζει από την τοκογλυφία, τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου, την κατάργηση των πιο στοι-χειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Σε αυτή την κατάσταση πρέπει να προσαρμοστεί και ο δημόσιος τομέας. Δεν έχουν λόγο να μορφώσουν τη νεολαία όταν είναι κατά 65% άνεργη, οι δαπάνες για υγεία και παιδεία είναι για τους αγριάνθρωπους της αγοράς περιττή σπατάλη. Γι’ αυτό είναι παραμύθια τα λεγόμενα της συ-γκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου ότι οι διαθεσιμότητες δεν θα είναι απολύσεις, ότι θα σταματή-σουν στις 150.000 που αποτελεί και δέσμευσή τους. Το κράτος πρόνοιας, σχολεία, νοσοκομεία, υπηρεσίες θα συρρικνωθούν στο μισό και παραπάνω.
Κάθε τομέας του κράτους πρόνοιας και κοινωφελών οργανισμών πρέπει να παραδοθεί στους ιδιώτες για γρήγορο και εύκολο πλουτισμό. Ιδιωτικοποιούν τα πάντα. Η καταστροφή του μεγα-λύτερου τμήματος της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, η παράδοση κομματιών της στο ιδιωτικό κεφάλαιο και η λειτουργία των υπολοίπων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια (δίδακτρα στην τρι-τοβάθμια, εξοντωτικά ποσά για φροντιστήρια στο Λύκειο) είναι οι περίφημες «μεταρρυθμίσεις» τους. Η εκπαίδευση, από δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό, μετατρέπεται σε προνόμιο των λίγων και εκλεκτών που θα μπορούν να πληρώνουν.
Για να περάσει όλα τα παραπάνω και μπροστά στον κίνδυνο δυναμικών κινητοποιήσεών μας, η κυβέρνηση είναι πολύ πιθανό να καταφύγει πάλι στο κράτος έκτακτης ανάγκης. Αυτό σημαί-νει, κατά πάσα πιθανότητα, η απειλή του υπουργού Παιδείας ότι «τα σχολεία θα ανοίξουν».
Συνάδελφοι,-ισσες
Έχουμε άμεσα να αντιμετωπίσουμε τη βαρβαρότητα της απόλυσης, τον «ξαφνικό θάνατο» σχολείων. Πρέπει άμεσα να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων τις ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ, που τόσο καιρό μας καθησύχαζαν ότι δεν θα μειωθούν οι μισθοί μας, δεν θα απολυθούμε κλπ. Τώρα, είναι εξαφανισμένες από τις κινητοποιήσεις. Είναι σίγουρο ότι θα πατήσουν πάνω στο φόβο και την ανασφάλεια και θα βοηθήσουν την κυβέρνηση να εκμαυλίσει συνειδήσεις, υποσχόμενες ότι θα μας σώσουν αν υποταχθούμε. Οι ηγεσίες αυτές στην ΟΛΜΕ μαζί με τις ΣΥΝ.Ε.Κ. (ΣΥΡΙΖΑ) πραξικοπηματικά σταμάτησαν την απεργία το Μάη, προκαλώντας απογοήτευση στις τάξεις μας και δίνοντας στην κυβέρνηση τον «αέρα» να εντείνει και να επιταχύνει τις απολύσεις και γενικά την επίθεση στα δικαιώματά μας και στην εκπαίδευση. Το ΠΑΜΕ τάχθηκε ενάντια στην απεργία το Μάη και συνεχίζει να διασπά τους αγώνες. Στη ΔΟΕ οι ηγεσίες αυτές δεν κινήθηκαν στην κα-τεύθυνση του κοινού αγώνα-απεργίας με την ΟΛΜΕ, διασπώντας για μια ακόμη φορά τους εκ-παιδευτικούς.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Να συμμετέχουμε μαζικά στις Γενικές Συνελεύσεις και να αποφασίσουμε Απεργία Διαρκείας. Να παλέψουμε:
Να μην απολυθεί κανείς (μόνιμος και αναπληρωτής)
Να καταργηθεί ο πολυνόμος του Ιουλίου
Να μην ανοίξει κανένα σχολείο αν δεν επιστρέψουν οι εκπαιδευτικοί των ΕΠΑΛ στα σχολεία τους
Να μην περάσει ο νόμος για το «νέο Λύκειο» και τη «νέα Τεχνική Εκπαίδευση»
Πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα να προχωρήσουμε σε Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας για να καταργηθούν τα μνημόνια, να πέσει η κυβέρνηση, να φύγει η τρόικα, να διαγραφεί το χρέος.
Είναι απαραίτητο να δημιουργήσουμε Επιτροπές Αγώνα σε κάθε ΕΛΜΕ και σύλλογο, με καθήκοντα την προετοιμασία και την οργάνωση της απεργίας, την έκδοση ενημερωτικού υλικού (πανό, αφίσες, γράμμα στους μαθητές-γονείς), την ενημέρωση των συναδέλφων, την τόνωση της αγωνιστικότητάς μας, την ενημέρωση μαθητών-γονέων και το κάλεσμα σε κοινό αγώνα. Οι Επι-τροπές Αγώνα πρέπει να επισκεφτούν τους εργαζόμενους νοσοκομείων, δήμων και άλλων κλά-δων και να καλλιεργήσουν την ενότητα, καλώντας σε κοινές κινητοποιήσεις, τοπικά και πανελ-λαδικά. Να ενημερώνουν τη γειτονιά, τους ανέργους και τους άλλους εργαζόμενους, να τους κα-λούν στις κινητοποιήσεις, πορείες, καταλήψεις. Τέλος, οι Επιτροπές Αγώνα πρέπει να συντονι-στούν σε κάθε πόλη και πανελλαδικά. Μόνο έτσι μπορούμε να πάρουμε τον αγώνα στα χέρια μας, έτσι ώστε να τον ελέγχουμε και να τον διαφυλάξουμε από φαινόμενα ξεπουλήματος σαν αυτά του Μάη.
Η μάχη θα είναι σκληρή και απαιτεί από εμάς αποφασιστικότητα και πείσμα. Με όπλα την ενότητα και τις μαζικές κινητοποιήσεις στο δρόμο να απομονώσουμε την κυβέρνηση ακόμα περισσότερο και να νικήσουμε!
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ των ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ