Το πρόσχημα της εργοδοσίας δεν ήταν καθόλου ευφάνταστο. Επικαλείται τη «δύσκολη οικονομική συγκυρία» και την «πτώση του τζίρου». Όλα αυτά τα χρόνια, όμως, που έπαιρνε χρυσοφόρες δουλειές στο Μετρό και σε άλλα δημόσια και ιδιωτικά έργα, δεν είχε επίσης σταματήσει να χτυπάει τα δικαιώματα των εργαζομένων (π.χ. με την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας), ενώ έχει επιβάλλει και ατομικές συμβάσεις, πατώντας πάνω στους πρόσφατους μνημονιακούς νόμους.
Τα ίδια λένε και κάνουν όλοι οι καπιταλιστές, αφού θησαύρισαν για χρόνια πάνω στην εκμετάλλευση, τον ιδρώτα και το αίμα των εργαζομένων, προσπαθώντας τώρα να φορτώσουν την κρίση στις πλάτες τους, αξιοποιώντας το «σιδερένιο» πλαίσιο των αντεργατικών νόμων, των Μνημονίων, της καταστολής και του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης.
Στην πραγματικότητα, ο λόγος της απόλυσης είναι η συνεπής συνδικαλιστική και αγωνιστική δράση του Θ.Α. Είχε σταθερά αρνηθεί τις εργοδοτικές πιέσεις για εφάπαξ μείωση 20% στις αποδοχές του. Τα τελευταία χρόνια, ως μέλος του κλαδικού Συνδικάτου Μετάλλου Θήβας (από φέτος και ως αναπληρωματικό μέλος της διοίκησης) πάλευε για να μην περάσουν οι συνεχείς περικοπές μισθών στην επιχείρηση. Ενώ τώρα δεν αποδέχθηκε να αποχωρήσει «συναινετικά και οικειοθελώς», για να κάνει το χατίρι στην εργοδοσία να περάσει την απόλυσή του στα μουλωχτά.
Όπως και για κάθε απολυμένο, η μάχη του Θ.Α. πρέπει να γίνει μια μάχη όλων των εργαζόμενων και ανέργων, όλου του συνδικαλιστικού και εργατικού κινήματος. Παλεύουμε – Απαιτούμε την άμεση ανάκληση της αυθαίρετης και καταχρηστικής απόλυσης. Προχωράμε σε κάθε έμπρακτη ενέργεια (δημοσιοποίηση του αγώνα, στήριξη των κινητοποιήσεων, συντονισμός της αλληλεγγύης από σωματεία και εργατικές συλλογικότητες, οικονομική ενίσχυση κ.λπ.) που θα βοηθήσει τον αγώνα για την επαναπρόσληψη του απολυμένου συναγωνιστή.
Ταυτόχρονα, πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε κάθε τέτοιος «μικρός» αλλά και μεγάλος αγώνας (μαζί με τις καθαρίστριες, τους απολυμένους/«διαθέσιμους», τους εργαζόμενους που ζουν το αίσχος της απλήρωτης εργασίας και της καθημερινής ταπείνωσης στους χώρους δουλειάς, τον αγώνα ενάντια στο ξεπούλημα/διάλυση του ρεύματος, του νερού κ.λπ.) να συγκλίνει σ’ ένα μεγάλο ξεσηκωμό, σε μια εξέγερση των εργαζομένων, άνεργων, νέων, φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Για να επιβάλλουμε με ενωτικούς, μαζικούς, αποφασιστικούς αγώνες τις δικές μας λύσεις: απαγόρευση των απολύσεων – εθνικοποίηση και εργατικός έλεγχος στις μεγάλες επιχειρήσεις και τομείς κλειδιά της οικονομίας – διαγραφή του χρέους, κατάργηση των Μνημονίων. Για να επιβάλλουμε μια κυβέρνηση των εργαζομένων, ενάντια στη νέα χούντα με κοινοβουλευτικό μανδύα της συγκυβέρνησης, της Τρόικας, του κεφαλαίου.
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
