Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ στον ΔΗΜΟ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ-ΜΕΝΕΜΕΝΗΣ

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2020

7 χρόνια απο την δολοφονία του Παύλου Φύσσα! Όλοι στις Διαδηλώσεις!

 Συγκέντρωση και πορεία : Παρασκευή 18/9, 18:30, Καμάρα

7 χρόνια συμπληρώνονται από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, όταν το βράδυ της 17ης προς 18η Σεπτέμβρη 2013 το διαβόητο τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής του έστηνε καρτέρι στην Αμφιάλη. Ο Παύλος και οι φίλοι του είχαν αντισταθεί παλικαρίσια στην θρασύδειλη επίθεση, μέχρι την στιγμή που κατέφτασε αυτοκίνητο με τον Ρουπακιά, ο οποίος με δολοφονικό επαγγελματισμό του έμπηξε το στιλέτο στο ύψος της καρδιάς, ενώ η αστυνομία συνεργούσε «απέχοντας».

 

Ο Παύλος, γιος εργατών (είχε δουλέψει ο ίδιος στη ζώνη του Περάματος), αγωνιζόταν, και με τη μουσική του, ενάντια στην αδικία και καταπίεση, τον πόλεμο και φασισμό. Συμμετείχε σε συναυλίες αλληλεγγύης, είχε έντονη αντιφασιστική δράση, σε μια περιοχή όπου τότε ήταν άντρο της ΧΑ και τα τάγματα εφόδου της είχαν αποθρασυνθεί. Γι’ αυτό τον δολοφόνησε η φασιστική συμμορία της ΧΑ! Την επομένη της δολοφονίας, δεκάδες χιλιάδες πλημμύρισαν τους δρόμους στο Κερατσίνι, σε μια δυναμική διαδήλωση, όπου η βάναυση αστυνομική καταστολή (οχήματα εκτόξευσης νερού, πλαστικές σφαίρες κ.ά.) κόστισε το μάτι ενός διαδηλωτή. Μεγάλες διαδηλώσεις είχαν γίνει την ίδια μέρα σε όλη τη χώρα, ενώ λίγες μέρες μετά πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η μεγαλύτερη αντιφασιστική κινητοποίηση των τελευταίων χρόνων. Η δολοφονία είχε πυροδοτήσει εξελίξεις. Η ΧΑ, με σειρά επιθέσεων, με την ανοχή, συγκάλυψη ή και βοήθεια που απολάμβανε από το εσωτερικό των κρατικών μηχανισμών, αλλά και με το κλείσιμο του ματιού απ’ τον καταρρέοντα αστικό πολιτικό κόσμο (για πολλούς ήταν «η τελευταία ευκαιρία της δημοκρατίας»!), ήθελε να επιβάλλει το σχέδιο ενός πιο αναβαθμισμένου και διακριτού ρόλου της ενάντια στο κίνημα. Κάτω από την πίεση του κινήματος, αυτό έφτασε στα όριά του – και, μετά από μια μακρά περίοδο αστυνομικής, δικαστικής και πολιτικής ασυλίας, η κυβέρνηση Σαμαρά–Βενιζέλου υποχρεώθηκε να συλλάβει σχεδόν όλη την ηγεσία. Μετά από πολλά εμπόδια στη δίκη (με ευθύνη και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ), η αξιοθρήνητη στάση των χρυσαυγιτών και η απομόνωσή τους από την κοινωνία έχει οδηγήσει σήμερα τη ΧΑ σε ουσιαστική διάλυση.

 

Δεν πρέπει όμως να υπάρχει κανένας εφησυχασμός! Όσο παραμένουν οι αιτίες, η κρίση και σήψη του συστήματος, που εξέθρεψαν το χρυσαυγίτικο «τέρας», τόσο παραμένει ο κίνδυνος των φασιστών. Αλλά και γιατί, ακόμα περισσότερο, το «έργο» της ΧΑ και του φασισμού έχει αναλάβει με περισσό ζήλο και ακόμα πιο τρομακτική επικινδυνότητα το ούλτρα νεοφιλελεύθερο και αντιδραστικό «βαθύ κράτος»: η κυβέρνηση της ΝΔ, οι μηχανισμοί καταστολής του αστικού κράτους. Ποντάρουν τα πάντα σε μια ζοφερή καταστολή, στην κατατρομοκράτηση του κινήματος και της κοινωνίας… Γιατί ξέρουν ότι έχουν να προσφέρουν στους εργαζόμενους, τη νεολαία, τα φτωχά λαϊκά στρώματα μόνο Μνημόνια, το Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης με εξοντωτικές αντεργατικές–αντιλαϊκές πολιτικές, που θα ξεσηκώσουν αντιδράσεις και αγώνες. Ξέρουν ότι η πολιτική τους θα αποτύχει, ξανά, να αντιμετωπίσει την κρίση του ελληνικού καπιταλισμού που θεριεύει. Βλέπουν τα μηνύματα από το διεθνές κύμα αγώνων, κινημάτων και εξεγέρσεων (ΗΠΑ κ.ά.), όλων των «από κάτω» που «δεν αναπνέουν» στη σημερινή αφόρητη κατάσταση. Γι’ αυτό επιστρατεύουν το δόγμα «Νόμος και Τάξη», ένα όλο και πιο τερατώδες Κράτος Έκτακτης Ανάγκης. Που αλληλοσυμπληρώνεται με τις κραυγές και το δηλητήριο του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, του εθνικισμού, της πατριδοκαπηλείας, των υπέρογκων εξοπλισμών, του πολεμοκάπηλου τυχοδιωκτισμού.

 

 Ο Παύλος Φύσσας θα μας δείχνει για πάντα τον δρόμο! Για να σπάσουμε τους τοίχους αυτής της φυλακής. Για να συγκρουστούμε νικηφόρα μ’ αυτή την πολιτική. Για να χτίσουμε σε χώρους δουλειάς, σχολές και σχολές, γειτονιές, παντού ένα Ενιαίο Ταξικό Μέτωπο, για τη μαζική αυτοάμυνα του κινήματος, για τη μαχητική υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών μας.

Παραδειγματική, βαριά καταδίκη – Στη φυλακή για πάντα οι δολοφόνοι. Διάλυση της φασιστοσυμμορίας της ΧΑ.

Στον δρόμο να σπάσουμε την χουντοαπαγόρευση των διαδηλώσεων, την κρατική τρομοκρατία. Λεφτά στις κοινωνικές ανάγκες, όχι σε εξοπλισμούς – αστυνομία. Αφοπλισμός της αστυνομίας.