Παρασκευή, 4 Νοεμβρίου, 2011
Μια μόνο διέξοδος: ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΑΝΤΟΥ
― ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
― ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ
― ΝΑ ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΤΕΙ Η ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ – ΔΙΑΡΚΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Ο δοσίλογος Παπανδρέου και το επιτελείο του, τρομοκρατημένος μπροστά στην μεγαλύτερη απεργία της μεταπολίτευσης (19-20 Οκτώβρη) και στις καθολικές αντιδράσεις μας στις παρελάσεις, επιμένοντας να μας επιβάλλει τη χούντα και την κόλαση της νέας δανειακής σύμβασης, αποφάσισε να εκβιάσει για άλλη μια φορά την κοινοβουλευτική του ομάδα για να ψηφίσει, τα υπόλοιπα κόμματα για να τον στηρίξουν και ιδιαίτερα τον ελληνικό λαό, προτείνοντας ένα δημοψήφισμα επικύρωσης της νέας δανειακής σύμβασης, ουσιαστικά με το ψευτοδίλημμα «μένουμε στο ευρώ ή χρεοκοπούμε». Δεν λογάριασε ότι ο ελληνικός λαός δεν θα υπέκυπτε, ότι απειλούσε να δώσει ένα ηχηρό «όχι» στο δημοψήφισμα.
Αυτό το «όχι» απειλούσε να αναβάλλει την επίθεση ενάντια στο ευρωπαϊκό εργατικό κίνημα (που αποφάσισε η ΕΕ στις 26/10), να τινάξει στον αέρα τις χρεοκοπημένες ευρωπαϊκές τράπεζες και κράτη και να ακυρώσει τη σημαντικότερη στρατηγική της ελληνικής αστικής τάξης (δηλαδή τη συμμετοχή της στο ευρώ και την ΕΕ). Γι’ αυτό και συνασπίστηκαν όλοι, Μέρκελ και Σαρκοζί, Ρομπάι και Μπαρόζο, αλλά και βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, η Μπακογιάννη, το ΛΑΟΣ, τα ΜΜΕ και οι μεγαλοδημοσιογράφοι ενάντια στο δημοψήφισμα, επιβάλλοντας στον γελοίο Παπανδρέου -που μέσα στον πανικό του δεν καταλάβαινε τη ζημιά που θα τους προκαλούσε- να το ανακαλέσει.
Τώρα, μέσα στην πλήρη γελοιοποίησή τους, το ΠΑΣΟΚ (από ’κει που ο Παπανδρέου ήθελε δημοψήφισμα), η ΝΔ, το ΛΑΟΣ κ.α. (από ’κει που δεν ψήφιζαν «με τίποτα» τη σύμβαση), όλοι θέλουν να την ψηφίσουν και ψάχνουν να βρουν εναγωνίως μια κυβέρνηση συνεργασίας, μια νέα χούντα, που χωρίς να μας ρωτήσουν να μας επιβάλλει τη νέα δανειακή σύμβαση – δηλαδή τη θανατική μας καταδίκη.
Τι σημαίνει η νέα δανειακή σύμβαση για τον ελληνικό λαό
Η ΕΕ στη Σύνοδο Κορυφής στις 26/10 κήρυξε τον πόλεμο ενάντια στους ευρωπαίους εργαζόμενους για ν’ αντιμετωπίσει τη βαθύτατη κρίση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, την χρεοκοπία των ευρωπαϊκών τραπεζών και κυρίως τον θανάσιμο ανταγωνισμό της από τις νεοαναδυόμενες οικονομίες (Κίνα, Βραζιλία, Ινδία κ.α.). Αυτό σημαίνουν οι λεγόμενοι «ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί», η «συνταγματικά κατοχυρωμένη απαγόρευση ελλειμμάτων στον προϋπολογισμό» κλπ.
Η δοσίλογη κυβέρνηση του Παπανδρέου θριαμβολογεί μαζί με τα παπαγαλάκια της για τη νέα δανειακή σύμβαση και την υποτιθέμενη ελάφρυνση του χρέους κατά 100 δις, που υποτίθεται θα πραγματοποιηθεί με το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων κατά 50%. Είναι αυτή η δοσίλογη κυβέρνηση που μερικές μέρες πριν αρνιόταν ακόμη και να αναφέρει τη λέξη «κούρεμα», γιατί όπως έλεγε θα ήταν «μια καταστροφή για τη χώρα».
Τι σημαίνει κούρεμα των ελληνικών ομολόγων κατά 50%; Πολύ απλά σημαίνει το κούρεμα κατά 50% όλων των αξιών της ελληνικής οικονομίας: θα πέσει κατά 50% η αξία της ατομικής περιουσίας, των καταθέσεων, των σπιτιών, των δημόσιων επιχειρήσεων και ακινήτων, της αξίας της εργατικής δύναμης (μισθοί, επιδόματα, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις κ.α.) και θα συρρικνωθεί στο μισό η υγεία, η παιδεία και η κοινωνική ασφάλιση. Όλα αυτά θα πέσουν στο μισό απ’ ό,τι είναι σήμερα, όπου μετά από τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα της τελευταίας διετίας έχουν ήδη πέσει στο μισό σε σχέση με πριν από δύο χρόνια. Με άλλα λόγια: μέχρι το 2020, το βιοτικό μας επίπεδο, οι κατακτήσεις και τα δικαιώματά μας θα βρίσκονται στο ένα τέταρτο του 2009.
Δεύτερο, το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων κατά 50% σημαίνει ότι ολόκληρη η δημόσια περιουσία (δημόσιες επιχειρήσεις, οργανισμοί, λιμάνια, δρόμοι, δάση, λίμνες, μνημεία κ.α.) θα βγει στο σφυρί και θα ξεπουληθεί για ένα κομμάτι ψωμί.
Τρίτο, η χώρα -δηλαδή οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα- θα μπουν κάτω από την αποικιακή εποπτεία της Τρόικας για πολλές δεκαετίες. Οι επίτροποι θα είναι οι νέοι κυβερνήτες που θα αποφασίζουν για τα πάντα και που χωρίς την άδειά τους δεν θα γίνεται τίποτα. Θα είναι επίσης αυτοί που θα πουλάνε τη δημόσια περιουσία και θα εισπράττουν τα έσοδα απ’ αυτή.
Τέταρτο, το κούρεμα των ομολόγων δεν σημαίνει ελάφρυνση του χρέους κατά 100 δις. Αυτό που διατυμπανίζουν η κυβέρνηση αλλά και η ΝΔ, το ΛΑΟΣ, η Δημοκρατική Συμμαχία και τα διάφορα ΜΜΕ είναι μια απάτη. Την έχουν εφαρμόσει οι διεθνείς τραπεζίτες στην περίπτωση κι άλλων χωρών και έχει σαν στόχο να πιστέψει ο λαός ότι «θυσιάζονται», ότι χαρίζουν ένα μέρος των απαιτήσεών τους, ότι είναι μεγαλόθυμοι και ότι το χρέος είναι διαχειρίσιμο – και αν εργαστούμε σκληρά μπορούμε τελικά να ξεχρεώσουμε! Όλη αυτή η απάτη μόνο και μόνο για να μας αποσπάσουν με περισσό θράσος και την τελευταία σταγόνα αίματος που μπορούν να μας στραγγίξουν.
Το ψευτοδίλημμα: δανειακή σύμβαση ή χρεοκοπία και επιστροφή στη δραχμή
Μ’ αυτό το δίλημμα μας απειλούν συνεχώς τα δύο τελευταία χρόνια. Κι όμως είναι ένα ψευτοδίλημμα. Το μνημόνιο του Μαΐου του 2010, οι τέσσερις αναθεωρήσεις του, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και ο εφαρμοστικός νόμος, το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο και τα διάφορα χαράτσια έχουν οδηγήσει σε τρομακτική μείωση του βιοτικού μας επιπέδου, κατάρρευση της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας (με πρωτοφανή μείωση του ΑΕΠ κατά 12% την τελευταία τριετία) και εκτίναξη της ανεργίας. Τώρα, με τη νέα δανειακή σύμβαση και το διαρκές μνημόνιο που τη συνοδεύει, θα υπάρξει άλλη μια τεράστια μείωση του βιοτικού μας επιπέδου, καταστροφή της υγείας, της παιδείας και της κοινωνικής ασφάλισης, ακόμα μεγαλύτερη εκτίναξη της ανεργίας. Αν αυτό δεν είναι η απόλυτη χρεοκοπία των ελλήνων εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων, τότε τι είναι χρεοκοπία; Γι’ αυτό λοιπόν το δίλημμα «νέα δανειακή σύμβαση ή έξοδος από το ευρώ και επιστροφή στη δραχμή» είναι ένα ψευτοδίλημμα.
Η πραγματική αιτία της κόλασης που ζούμε -και θα χειροτερεύει συνεχώς- είναι η κρίση του ελληνικού καπιταλισμού και η διαχείρισή του τόσα χρόνια από τις διάφορες κυβερνήσεις. Είναι από αυτό το σάπιο και καταστροφικό σύστημα που πρέπει ν’ απαλλαγούμε. Γι’ αυτό και κάθε κυβέρνηση «αριστερή», «προοδευτική», «λαϊκής εξουσίας», «λαϊκομετωπική» κλπ. που προτείνεται από τα κόμματα της αριστεράς -που το μόνο που κάνουν είναι να ζητιανεύουν εκλογές- θα είναι απλώς διαχείριση ενός σάπιου και καταρρέοντος συστήματος, μια ακόμη προδοσία των συμφερόντων των εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων.
Απέναντι στην κατάρρευση του ελληνικού καπιταλισμού, απέναντι στην ταπείνωση και τον εξευτελισμό μας, απέναντι στην καταστροφή της ζωής μας, πρέπει να παλέψουμε για:
1) Να φύγουν όλοι όσοι ευθύνονται για την χρεοκοπία της χώρας.
2) Γενική (Πολιτική) Απεργία Διαρκείας παντού, στους χώρους δουλειάς, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία κ.α. για να διώξουμε τη χούντα της Τρόικας και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ή μιας κυβέρνησης συνεργασίας.
3) Συντακτική Συνέλευση για ν’ αποφασίσει ο ελληνικός λαός για μια άλλη οργάνωση και λειτουργία της οικονομίας, της κοινωνίας, της πολιτικής, που θα στηρίζεται: (α) Σε κινηματικές δομές και όργανα εργατικού ελέγχου σε κάθε επιχείρηση, συνοικία, νομό, βιομηχανικό κλάδο, σε Λαϊκές Συνελεύσεις στις γειτονιές ή όπου αλλού χρειάζεται, με όλα τα όργανα εκλεγμένα και ανακλητά. (β) Στην κινητοποίηση των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας για να επιβάλουν απέναντι στην κρίση ένα άμεσο πρόγραμμα σωτηρίας:
— ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
— Εθνικοποίηση όλων των τραπεζών, μεγάλων επιχειρήσεων και ΔΕΚΟ χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο.
— Απαγόρευση των Απολύσεων. Κατάργηση κάθε ελαστικής εργασίας. Σε κάθε επιχείρηση που κλείνει ή απολύει, δήμευση της περιουσίας των ιδιοκτητών και λειτουργία της κάτω από εργατικό έλεγχο. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους, με 35ωρο-5νθήμερο-7ωρο.
— Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Εργατικός έλεγχος στις τιμές.
— Αυξήσεις σε μισθούς-συντάξεις. Στόχος μας 1.400 ευρώ κατώτερος βασικός μισθός για όλους. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας.
— Αύξηση των κοινωνικών δαπανών, δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία, πρόγραμμα οικοδόμησης σχολείων, νοσοκομείων, εργατικών-λαϊκών κατοικιών και προστασίας του περιβάλλοντος.
— Άμεση επιστροφή στα ασφαλιστικά ταμεία όλων των κλεμμένων και των οφειλών κράτους και εργοδοτών. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Μια μόνο διέξοδος: ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΑΝΤΟΥ
― ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
― ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ
― ΝΑ ΜΗΝ ΨΗΦΙΣΤΕΙ Η ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ – ΔΙΑΡΚΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Ο δοσίλογος Παπανδρέου και το επιτελείο του, τρομοκρατημένος μπροστά στην μεγαλύτερη απεργία της μεταπολίτευσης (19-20 Οκτώβρη) και στις καθολικές αντιδράσεις μας στις παρελάσεις, επιμένοντας να μας επιβάλλει τη χούντα και την κόλαση της νέας δανειακής σύμβασης, αποφάσισε να εκβιάσει για άλλη μια φορά την κοινοβουλευτική του ομάδα για να ψηφίσει, τα υπόλοιπα κόμματα για να τον στηρίξουν και ιδιαίτερα τον ελληνικό λαό, προτείνοντας ένα δημοψήφισμα επικύρωσης της νέας δανειακής σύμβασης, ουσιαστικά με το ψευτοδίλημμα «μένουμε στο ευρώ ή χρεοκοπούμε». Δεν λογάριασε ότι ο ελληνικός λαός δεν θα υπέκυπτε, ότι απειλούσε να δώσει ένα ηχηρό «όχι» στο δημοψήφισμα.
Αυτό το «όχι» απειλούσε να αναβάλλει την επίθεση ενάντια στο ευρωπαϊκό εργατικό κίνημα (που αποφάσισε η ΕΕ στις 26/10), να τινάξει στον αέρα τις χρεοκοπημένες ευρωπαϊκές τράπεζες και κράτη και να ακυρώσει τη σημαντικότερη στρατηγική της ελληνικής αστικής τάξης (δηλαδή τη συμμετοχή της στο ευρώ και την ΕΕ). Γι’ αυτό και συνασπίστηκαν όλοι, Μέρκελ και Σαρκοζί, Ρομπάι και Μπαρόζο, αλλά και βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, η Μπακογιάννη, το ΛΑΟΣ, τα ΜΜΕ και οι μεγαλοδημοσιογράφοι ενάντια στο δημοψήφισμα, επιβάλλοντας στον γελοίο Παπανδρέου -που μέσα στον πανικό του δεν καταλάβαινε τη ζημιά που θα τους προκαλούσε- να το ανακαλέσει.
Τώρα, μέσα στην πλήρη γελοιοποίησή τους, το ΠΑΣΟΚ (από ’κει που ο Παπανδρέου ήθελε δημοψήφισμα), η ΝΔ, το ΛΑΟΣ κ.α. (από ’κει που δεν ψήφιζαν «με τίποτα» τη σύμβαση), όλοι θέλουν να την ψηφίσουν και ψάχνουν να βρουν εναγωνίως μια κυβέρνηση συνεργασίας, μια νέα χούντα, που χωρίς να μας ρωτήσουν να μας επιβάλλει τη νέα δανειακή σύμβαση – δηλαδή τη θανατική μας καταδίκη.
Τι σημαίνει η νέα δανειακή σύμβαση για τον ελληνικό λαό
Η ΕΕ στη Σύνοδο Κορυφής στις 26/10 κήρυξε τον πόλεμο ενάντια στους ευρωπαίους εργαζόμενους για ν’ αντιμετωπίσει τη βαθύτατη κρίση του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, την χρεοκοπία των ευρωπαϊκών τραπεζών και κυρίως τον θανάσιμο ανταγωνισμό της από τις νεοαναδυόμενες οικονομίες (Κίνα, Βραζιλία, Ινδία κ.α.). Αυτό σημαίνουν οι λεγόμενοι «ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί», η «συνταγματικά κατοχυρωμένη απαγόρευση ελλειμμάτων στον προϋπολογισμό» κλπ.
Η δοσίλογη κυβέρνηση του Παπανδρέου θριαμβολογεί μαζί με τα παπαγαλάκια της για τη νέα δανειακή σύμβαση και την υποτιθέμενη ελάφρυνση του χρέους κατά 100 δις, που υποτίθεται θα πραγματοποιηθεί με το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων κατά 50%. Είναι αυτή η δοσίλογη κυβέρνηση που μερικές μέρες πριν αρνιόταν ακόμη και να αναφέρει τη λέξη «κούρεμα», γιατί όπως έλεγε θα ήταν «μια καταστροφή για τη χώρα».
Τι σημαίνει κούρεμα των ελληνικών ομολόγων κατά 50%; Πολύ απλά σημαίνει το κούρεμα κατά 50% όλων των αξιών της ελληνικής οικονομίας: θα πέσει κατά 50% η αξία της ατομικής περιουσίας, των καταθέσεων, των σπιτιών, των δημόσιων επιχειρήσεων και ακινήτων, της αξίας της εργατικής δύναμης (μισθοί, επιδόματα, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις κ.α.) και θα συρρικνωθεί στο μισό η υγεία, η παιδεία και η κοινωνική ασφάλιση. Όλα αυτά θα πέσουν στο μισό απ’ ό,τι είναι σήμερα, όπου μετά από τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα της τελευταίας διετίας έχουν ήδη πέσει στο μισό σε σχέση με πριν από δύο χρόνια. Με άλλα λόγια: μέχρι το 2020, το βιοτικό μας επίπεδο, οι κατακτήσεις και τα δικαιώματά μας θα βρίσκονται στο ένα τέταρτο του 2009.
Δεύτερο, το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων κατά 50% σημαίνει ότι ολόκληρη η δημόσια περιουσία (δημόσιες επιχειρήσεις, οργανισμοί, λιμάνια, δρόμοι, δάση, λίμνες, μνημεία κ.α.) θα βγει στο σφυρί και θα ξεπουληθεί για ένα κομμάτι ψωμί.
Τρίτο, η χώρα -δηλαδή οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα- θα μπουν κάτω από την αποικιακή εποπτεία της Τρόικας για πολλές δεκαετίες. Οι επίτροποι θα είναι οι νέοι κυβερνήτες που θα αποφασίζουν για τα πάντα και που χωρίς την άδειά τους δεν θα γίνεται τίποτα. Θα είναι επίσης αυτοί που θα πουλάνε τη δημόσια περιουσία και θα εισπράττουν τα έσοδα απ’ αυτή.
Τέταρτο, το κούρεμα των ομολόγων δεν σημαίνει ελάφρυνση του χρέους κατά 100 δις. Αυτό που διατυμπανίζουν η κυβέρνηση αλλά και η ΝΔ, το ΛΑΟΣ, η Δημοκρατική Συμμαχία και τα διάφορα ΜΜΕ είναι μια απάτη. Την έχουν εφαρμόσει οι διεθνείς τραπεζίτες στην περίπτωση κι άλλων χωρών και έχει σαν στόχο να πιστέψει ο λαός ότι «θυσιάζονται», ότι χαρίζουν ένα μέρος των απαιτήσεών τους, ότι είναι μεγαλόθυμοι και ότι το χρέος είναι διαχειρίσιμο – και αν εργαστούμε σκληρά μπορούμε τελικά να ξεχρεώσουμε! Όλη αυτή η απάτη μόνο και μόνο για να μας αποσπάσουν με περισσό θράσος και την τελευταία σταγόνα αίματος που μπορούν να μας στραγγίξουν.
Το ψευτοδίλημμα: δανειακή σύμβαση ή χρεοκοπία και επιστροφή στη δραχμή
Μ’ αυτό το δίλημμα μας απειλούν συνεχώς τα δύο τελευταία χρόνια. Κι όμως είναι ένα ψευτοδίλημμα. Το μνημόνιο του Μαΐου του 2010, οι τέσσερις αναθεωρήσεις του, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και ο εφαρμοστικός νόμος, το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο και τα διάφορα χαράτσια έχουν οδηγήσει σε τρομακτική μείωση του βιοτικού μας επιπέδου, κατάρρευση της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας (με πρωτοφανή μείωση του ΑΕΠ κατά 12% την τελευταία τριετία) και εκτίναξη της ανεργίας. Τώρα, με τη νέα δανειακή σύμβαση και το διαρκές μνημόνιο που τη συνοδεύει, θα υπάρξει άλλη μια τεράστια μείωση του βιοτικού μας επιπέδου, καταστροφή της υγείας, της παιδείας και της κοινωνικής ασφάλισης, ακόμα μεγαλύτερη εκτίναξη της ανεργίας. Αν αυτό δεν είναι η απόλυτη χρεοκοπία των ελλήνων εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων, τότε τι είναι χρεοκοπία; Γι’ αυτό λοιπόν το δίλημμα «νέα δανειακή σύμβαση ή έξοδος από το ευρώ και επιστροφή στη δραχμή» είναι ένα ψευτοδίλημμα.
Η πραγματική αιτία της κόλασης που ζούμε -και θα χειροτερεύει συνεχώς- είναι η κρίση του ελληνικού καπιταλισμού και η διαχείρισή του τόσα χρόνια από τις διάφορες κυβερνήσεις. Είναι από αυτό το σάπιο και καταστροφικό σύστημα που πρέπει ν’ απαλλαγούμε. Γι’ αυτό και κάθε κυβέρνηση «αριστερή», «προοδευτική», «λαϊκής εξουσίας», «λαϊκομετωπική» κλπ. που προτείνεται από τα κόμματα της αριστεράς -που το μόνο που κάνουν είναι να ζητιανεύουν εκλογές- θα είναι απλώς διαχείριση ενός σάπιου και καταρρέοντος συστήματος, μια ακόμη προδοσία των συμφερόντων των εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων.
Απέναντι στην κατάρρευση του ελληνικού καπιταλισμού, απέναντι στην ταπείνωση και τον εξευτελισμό μας, απέναντι στην καταστροφή της ζωής μας, πρέπει να παλέψουμε για:
1) Να φύγουν όλοι όσοι ευθύνονται για την χρεοκοπία της χώρας.
2) Γενική (Πολιτική) Απεργία Διαρκείας παντού, στους χώρους δουλειάς, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία κ.α. για να διώξουμε τη χούντα της Τρόικας και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ ή μιας κυβέρνησης συνεργασίας.
3) Συντακτική Συνέλευση για ν’ αποφασίσει ο ελληνικός λαός για μια άλλη οργάνωση και λειτουργία της οικονομίας, της κοινωνίας, της πολιτικής, που θα στηρίζεται: (α) Σε κινηματικές δομές και όργανα εργατικού ελέγχου σε κάθε επιχείρηση, συνοικία, νομό, βιομηχανικό κλάδο, σε Λαϊκές Συνελεύσεις στις γειτονιές ή όπου αλλού χρειάζεται, με όλα τα όργανα εκλεγμένα και ανακλητά. (β) Στην κινητοποίηση των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας για να επιβάλουν απέναντι στην κρίση ένα άμεσο πρόγραμμα σωτηρίας:
— ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
— Εθνικοποίηση όλων των τραπεζών, μεγάλων επιχειρήσεων και ΔΕΚΟ χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο.
— Απαγόρευση των Απολύσεων. Κατάργηση κάθε ελαστικής εργασίας. Σε κάθε επιχείρηση που κλείνει ή απολύει, δήμευση της περιουσίας των ιδιοκτητών και λειτουργία της κάτω από εργατικό έλεγχο. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους, με 35ωρο-5νθήμερο-7ωρο.
— Κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Εργατικός έλεγχος στις τιμές.
— Αυξήσεις σε μισθούς-συντάξεις. Στόχος μας 1.400 ευρώ κατώτερος βασικός μισθός για όλους. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας.
— Αύξηση των κοινωνικών δαπανών, δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία, πρόγραμμα οικοδόμησης σχολείων, νοσοκομείων, εργατικών-λαϊκών κατοικιών και προστασίας του περιβάλλοντος.
— Άμεση επιστροφή στα ασφαλιστικά ταμεία όλων των κλεμμένων και των οφειλών κράτους και εργοδοτών. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
