Συγκέντρωση: 10:30 Αγ. Σοφίας με Εγνατία
–
Από την ηρωική εξέγερση των εργατών στο Σικάγο τον Μάη του 1886 μέχρι σήμερα, πέρασαν 133 χρόνια. Η εξέγερση του Σικάγο αποτέλεσε το παράδειγμα για τους εργάτες όλου του κόσμου και καθιερώθηκε το 1889, ημερομηνία ίδρυσης της Δεύτερης Διεθνούς, ως Παγκόσμια Ημέρα των Εργατών. Από τότε μέχρι και σήμερα, το εργατικό κίνημα απέδειξε πως με τους μαχητικούς και ανυποχώρητους ταξικούς αγώνες μπορεί να κατακτά δικαιώματα, να εξανθρωπίζει την κοινωνία, να μπαίνει φρένο στην καπιταλιστική βαρβαρότητα των οικονομικών κρίσεων και των πολέμων, να οραματίζεται και να εγκαθιδρύει μια άλλη οικονομία και κοινωνία, που έχει ως στόχο την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών, με εργατικό έλεγχο και αυτοδιαχείριση, με το εργατικό κράτος των συμβουλίων.
Σήμερα, η εργατική τάξη παγκόσμια και στη χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με την πιο βαθιά κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, με τη βάρβαρη επίθεση στα στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα, με την απειλή του πολέμου, με την οικολογική καταστροφή, την πολιτιστική παρακμή. Η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος συνεχίζει να βαθαίνει. Όλοι οι δείκτες της πραγματικής οικονομίας, δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, επενδύσεις, ανεργία και φτώχεια το αποδεικνύουν. Μια τεράστια φούσκα παρασιτικών κεφαλαίων, πολύ μεγαλύτερη από το 2008, απειλεί την καπιταλιστική οικονομία.
Η νέα κούρσα των εξοπλισμών και των πυρηνικών ιδιαίτερα, με πρωτεργάτη τις ΗΠΑ, απειλεί τον πλανήτη με τη μετατροπή του εμπορικού και οικονομικού πολέμου σε πραγματικό γενικευμένο πόλεμο για τις σφαίρες επιρροής των μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ, ΕΕ από τη μια μεριά και Ρωσία, Κίνα από την άλλη). Η πολιτική κρίση στις ιμπεριαλιστικές χώρες, ΗΠΑ και ΕΕ, η συρρίκνωση των παραδοσιακών αστικών κομμάτων ειδικά στην Ευρώπη, αποτελεί το αποτέλεσμα της ανικανότητας της αστικής τάξης να επιλύσει στοιχειωδώς το ζήτημα της οικονομικής κρίσης. Η απάντηση που μέχρι σήμερα έδωσαν, δεν είναι άλλη από άγριες νεοφιλελεύθερες επιθέσεις στους εργαζόμενους και στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Παγκόσμια, επιχειρούν να επιβάλουν ένα Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης των εργαζομένων, με τη μετατροπή τους σε σύγχρονους δουλοπάροικους χωρίς κανένα δικαίωμα, με μισθούς πείνας που δεν μπορούν ούτε καν να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσης. Έρμαια στον δεσποτισμό των εργοδοτών, χωρίς αξιοπρέπεια και σεβασμό, με κάθε είδους βία να ασκείται από τους εργοδότες.Απόρροια της πολιτικής κρίσης, της αποσύνθεσης του πολιτικού σκηνικού και της Ε.Ε. είναι η ενδυνάμωση ακροδεξιών, φασιστικών και νεοφασιστικών κομμάτων που θα επιχειρήσουν να συνεχίσουν τις άγριες νεοφιλελεύθερες πολιτικές και να επιβάλουν κράτη έκτακτης ανάγκης ενάντια στο εργατικό κίνημα.